تولید ملی، کار و سرمایه از منظر آموزه های دینی صفحه 123

در روایات درباره میزان سود تأکید شده است. ضمن پرهیز از سودهای کلان به حداقل سود بسنده شود، چون از دید آموزه های دینی، گرفتن سود از برادر مؤمن در حکم رباست. رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرماید: «ربح المومن علی المومن ربا؛ سود گرفتن از برادر دینی در حکم رباست».(1)

ازاین رو، مغبون کردن برادر دینی در معامله، حرام دانسته شده است. بنابراین، گران فروشی، یکی از مصادیق مهم بی انصافی به شمار می آید که در آموزه های اسلامی مردود است. امام صادق(ع) در این باره می فرماید: «غبن المومن حرامٌ؛ مغبون کردن مؤمن حرام است».(2)

ه) اولویت تجارت داخلی

ه) اولویت تجارت داخلی

تا حد ممکن باید در تجارت و داد و ستد، اولویت را به معامله گران داخلی داد و در صورت مازاد کالا، با کشورهای خارجی معامله کرد. بی گمان، فعالیت های تجاری و داد و ستدهای بازرگانی، باید به سود جامعه و منافع ملی باشد و سبب رشد و شکوفایی اقتصاد و توان مندی ملی شود و از وابستگی به بیگانگان بکاهد. این امر مهم، افزون بر آنکه گامی در راه استقلال اقتصادی است که از مهم ترین اهداف اقتصاد اسلامی نیز به شمار می رود، آثار خوبی در زمینه های سیاسی و فرهنگی به جا خواهد گذاشت.

تاجر مسلمان باید برای خدمت به جامعه و رفاه و آسایش مردم بکوشد. رسول خدا صلی الله علیه و آله در روایتی می فرمایند: «فاِنّ الجالِبَ اِلی سُوقِنا کالمُجاهِدِ فی سَبیلِ الله.»(3) واژه «جالب» در مفهومی گسترده، انتقال هرگونه سرمایه، فن آوری،

1- بحارالانوار، ج103، ص103، به نقل از: الحیاه، ج5، ص562.
2- کافی، ج5، ص153، به نقل از: الحیاه، ج5، ص571.
3- نهج الفصاحه، ح1317.