تولید ملی، کار و سرمایه از منظر آموزه های دینی صفحه 37

چنین حالت هایی و آلوده شدن افراد به آن هشدار داده شده است. خداوند در قرآن کریم فرموده است: «چه بسیار شهرها که هلاکش کردیم؛ چون غرق شدن مردم آنها در لذات زندگی، آنان را سرمست کرده بود». (قصص: 58)

خداوند درباره شیوع ربا در قرآن کریم می فرماید: «خداوند داد و ستد را حلال و ربا را حرام کرده است.» (بقره: 275) و در ادامه فرمان می دهد که «پرهیزکاری را پیشه خود سازید و ربا را رها کنید، وگرنه بدانید که شما با این کار به جنگ با خدا و رسول او برخاسته اید.» (بقره: 279) امام صادق(ع) در این باره فرموده است: «وقتی خداوند بخواهد مردمی را هلاک سازد، ربا را در میان ایشان آشکار می سازد».(1)

خداوند در اشاره به نتیجه بد اخروی ربا در قرآن کریم می فرماید: «کسانی که ربا می خورند، در قیامت مانند کسی که بر اثر تماس شیطان با او دیوانه شده است، دیوانه وار محشور می شود». (بقره: 275)

سه پرداختن حقوق مالی

سه پرداختن حقوق مالی

یکی دیگر از آداب کار در آموزه های دینی، تعلق حقوق مالی به درآمدهاست. انسان در تصرف ره آوردهای کارش آزاد و رها نیست. از آنجا که این درآمدها در بستر اجتماع و به برکت همکاری دیگران حاصل می شود، در ازای آن مقرراتی در شرع وضع شده است تا از راه اجرای آنها، افزون بر تعدیل ثروت، تعادل نظام اجتماع هم حفظ شود. بنابراین، پرداخت خمس و زکات و انفاق های مالی و صدقات در آموزه های اسلامی، مقرر شده است تا زمینه پیدایش روحیه فردگرایی و خودبینی از بین برود، راه انباشت ثروت های کلان بسته شود و جامعه از آثار سوء این گونه امور در امان بماند.