تولید ملی، کار و سرمایه از منظر آموزه های دینی صفحه 51

در اسلام روایات بسیاری وارد شده است که در آنها ارتزاق از راه فروختن زمین و خانه نهی شده است.

آیا دست یابی به این اهداف و هدف های بسیار دیگر که اسلام به آن تأکید کرده است، جز از راه پرداختن به تولید میسر است؟ بنابراین، یکی از راه های تشخیص اهمیت و جایگاه تولید در معارف اسلامی، در نظر گرفتن این گونه از رهنمودهاست.

دو سیره ائمه اطهار علیهم السلام در افزایش تولید

دو سیره ائمه اطهار علیهم السلام در افزایش تولید

یکی از راه های آشنایی با دیدگاه اسلام در زمینه تولید، تأمل در رفتار و سیره عملی اهل بیت علیهم السلام است. در متون روایی احادیث فراوانی در زمینه شرکت حضرات معصومان علیهم السلام در عرصه تولید نقل شده است. برای مثال، امام صادق(ع) در این زمینه می فرماید: «اِنّ امیرالمؤمنینَ(ع) اِعتَقَ الفَ مملوکٍ مِنْ کدِ یَدِهِ؛ همانا حضرت علی(ع) هزار بنده را با پولی که از دست رنج خویش به دست آورده بود، آزاد ساخت».(1)

بر اساس شواهد تاریخی، اصلیترین راه درآمد امیر مؤمنان، علی(ع) تلاش و کار در عرصه های تولید، یعنی کشاورزی و باغداری و... بوده است. «یکی از اصحاب امام صادق(ع) به نام محمد بن عذافر می گوید: حضرت صادق(ع) هفتصد دینار به من داد و فرمود: این پول را به کاری صرف کن و من به سود آن نیازی ندارم، اما دوست دارم خداوند عزوجل مرا در حالی ببیند که این پول را در معرض استفاده قرار دادهام. عذافر می گوید: با استفاده از آن پول در تولید سودی در حدود صد دینار به دست آمد. در طواف به خدمت آن حضرت رسیدم و موضوع را به اطلاع ایشان رساندم. امام فرمود: آن سود را نیز به سرمایه اضافه کن».(2)