تولید ملی، کار و سرمایه از منظر آموزه های دینی صفحه 74

دشمن، نیروی نظامی است، اما کلمه «من قوه» شامل هر نیرویی می شود. نیروی اقتصادی برای رویارویی با دشمن از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است، به خصوص در جنگ های امروز که قدرت اقتصادی، یکی از دو طرف جنگ در سرنوشت آن نقش به سزایی دارد. روایاتی در تفسیر این آیه آمده است که با استفاده از آنها شمول آیه را نسبت به توان اقتصادی بهتر می توان فهمید.

از امام صادق(ع) نقل شده است که فرمود: سیاه کردن موی صورت (برای پیرمردان) از مصادیق «قوه» در آیه است؛ «مِنْه الخضابُ بِالسَّوادِ.»(1) در روایت دیگری از امام باقر(ع) نقل شده است که فرمود:

گروهی بر امام حسین(ع) وارد شدند و دیدند که آن حضرت محاسن خود را به رنگ سیاه خضاب کرده است. علت آن را پرسیدند، فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله در یکی از جنگ ها به مسلمانان دستور داد، با رنگ سیاه خضاب کنند تا به این وسیله بر مشرکان قوت و قوی تر بنمایند.(2)

با استناد به این قبیل از آیات، جامعه اسلامی موظف است از راه توجه بیشتر به پیشرفت تلاش های اقتصادی، اعم از تولید و سرمایه گذاری، زمینه استقلال اقتصادی جامعه اسلامی را فراهم سازند و این باید یکی از هدف های اساسی نظام اقتصادی به شمار آید.

6. خودکفایی و اقتدار اقتصادی

6. خودکفایی و اقتدار اقتصادی

مقصود از خودکفایی این است که جامعه بتواند کالاها و خدمات مورد نیاز خود را تولید کند و در کالاهای اساسی، به بیگانگان وابسته نباشد. به عبارت