محرمات اسلام: (مجموعه ای از معارف اسلامی اعتقادی - فقهی - اخلاقی - تاریخی - اقتصادی) صفحه 105

ص :105

1- و فیه عن عبداللّه بن الحارث و عثمان بن سعید، عن عبداللّه بن بکیر عن حکیم بن جبیر قالوا: شهدنا علیّاًعلیه السلام علی المنبر یقول: «أنا عبداللّه و أخی رسول اللّه، ورثت نبیّ الرحمه و نکحت سیّده نساء أهل الجنّه، و أنا سیّد الوصیّین، و آخر أوصیاء النبیّین، لایدعی ذلک غیری إلاّ أصابه اللّه بسوءٍ.»

2- فقال رجل: «من لایحسن أن یقول هذا؟ أنا عبداللّه و أخو رسول اللّه فلم یبرح مکانه حتّی تخبّطه الشیطان، فجرّ برجله إلی باب المسجد، فسألنا قومه عنه فقلنا: هل تعرفون به عرضاً قبل هذا؟ قالوا: أللّهمّ لا. (المصدر ص 353)

3- و یناسب هذا ما ورد فی تفسیر قوله تعالی: «سأل سائل بعذابٍ واقع للکافرین لیس له دافع من اللّه ذی المعارج. (سوره المعارج) و قوله تعالی: «أللّهمّ إن کان هذا هو الحق من عندک فأمطر علینا حجاره من السماء او إئتنا بعذاب» الآیات و قد ذکرناها فی کتابنا «آیات الفضائل» فلیراجع الطالب.

انکار نشانه های پروردگار

اشاره

علت کفر و انکار آیات خدا را می توان در چندچیز جستجو نمود:

1- گناه زیاد و غفلت از توبه.

گناه پیاپی نقطه های تاریکی را در صفحه دل ایجاد می کند تا این که نور باطن و روشنایی قلب مبدل به تاریکی می شود و در اثر توبه نکردن، عاقبت به کفر و انکار آیات الهی منتهی می گردد. چنین معنایی در روایات و آیات قرآنی به روشنی دیده می شود.

خداوند در سوره روم سرانجام کار اهل گناه را تکذیب و استهزاء به آیات الهی دانسته است؛ همان گونه که عاقبت نیک را برای متقین و پرهیزگاران قرار داده و می فرماید: «و العاقبه للمتقین».

2- بغی و ظلم.

ظلم و تجاوز به حق مردم سبب اختلاف و انحراف از حق خواهد شد. خداوند در سوره آل عمران می فرماید: «دین [حق] نزد خداوند اسلام است و اختلاف اهل کتاب - بعد از روشن شدن آیات الهی برای آنان - به علت ظلم و تجاوز به حق دیگران است و هرکس به آیات خداوند کافر شود [باید بداند که ]خداوند به سرعت او را محاسبه [و عقاب] خواهد نمود.»

-1