محرمات اسلام: (مجموعه ای از معارف اسلامی اعتقادی - فقهی - اخلاقی - تاریخی - اقتصادی) صفحه 111

ص :111

1- ]و الوجه الخامس من الکفر کفر البراءه و ذلک قوله عزّوجّل یحکی قول إبراهیم علیه السلام: «کفرنا بکم و بدا بیننا و بینکم العداوه و البغضاء أبداً حتیّ تؤمنوا باللّه وحده (الممتحنه/4).» یعنی تبرّأنا منکم، و قال یذکر إبلیس و تبرئته من أولیائه من الإنس یوم القیامه. «إنیّ کفرت بما أشرکتمون من قبل» (ابراهیم /22) و قال: «إنّما اتّخذتم من دون اللّه أوثاناً مودّه بینکم فی الحیاه الدنیا ثمّ یوم القیامه یکفر بعضکم ببعض ویلعن بعضکم بعضاً» (العنکبوت /25) یعنی یتبرّأ بعضکم من بعضٍ. (الکافی ج 2/389)

2- إنکار الحق و کتمانه قال اللّه سبحانه: إنّ ألّذین یکتمون ما أنزلنا من البیّنات و الهدی من بعد مابیّناه للنّاس فی الکتاب أولئک یلعنهم اللّه و یلعنهم اللاعنون. (البقره /159)

بخش هایی از آن را در کتاب «بشارات های معصومین علیهم السلام» نقل نموده ایم. قرآن در آیات فراوانی کتمان علمای یهود و نصارا را نسبت به اسلام براساس دنیاطلبی و حبّ ریاست و فروختن دین به دنیا یادآور شده است که در بحث قضاوت و حکم به غیر ما انزال اللّه بعضی از آیات و روایات مربوط به آن بیان خواهد شد.

اکنون نیز به عنوان انکار حق و کتمان آن به بعضی از آیات و سخنان معصومین علیهم السلام در این باره توجه می کنیم.

در سوره بقره خداوند می فرماید: «کسانی که آیات و نشانه های حق و هدایت را که ما در کتاب [یعنی قرآن و یا کتب انبیا] برای [هدایت] مردم فرستاده ایم، انکار و کتمان می کنند [و حقایق را آن گونه که هست برای مردم روشن نمی نمایند]، مورد لعنت خدا و لعنت لعنت کنندگان خواهند بود.»

مرحوم فیض در تفسیر خود می گوید: مقصود از این آیه، علمای یهود هستند که نشانه های نبوت و امامت حضرت محمّد و علی علیهما السلام را در تورات کتمان می کنند، و نیز مقصود از آن دشمنان علی علیه السلام [ناصبی ها نیز] هستند که شخصیت امیرالمؤمنین و آنچه دلالت بر وجوب پیروی از او دارد را انکار می نمایند، و مقصود از لعنت کنندگان، هر لعنت کننده ای است از ملائکه و جن و انس که آنان را لعنت می کنند.

در تفسیر عیاشی، از امام صادق علیه السلام نقل شده که فرمود: «ماییم لعنت کنندگان، و دیگران گفته اند: مقصود، حشرات و جنبده های روی زمین هستند.»

درباره علمای فاسد و اهل دنیا و علمای صالح وشایسته، در احتجاج و تفسیر

-1

-2