محرمات اسلام: (مجموعه ای از معارف اسلامی اعتقادی - فقهی - اخلاقی - تاریخی - اقتصادی) صفحه 149

ص :149

بندهای بدنت از یکدیگر جدا شود من تو را اجابت نخواهم نمود تا کسانی که گمراه نموده ای و با گمراهی تو ازدنیا رفته اند را زنده کنی و آنان را از گمراهی باز گردانی.»

مرحوم صدوق، در کتاب معانی الاخبار، از رسول خداصلی الله علیه وآله نقل نموده که فرمود: «کسی که در دین خدا بدعتی وارد کند و یا بدعت گذاری را پناه دهد لعنت خدا و ملائکه و همه مردم بر او باد، و خداوند در قیامت هیچ عدل و صرفی را از او نمی پذیرد.» گفته شد: مقصود شما از «عدل» چیست؟ فرمود: «فدیه و عوض.» گفته شد: مقصود از «صرف» چیست؟ فرمود: «توبه.»

بدعت گذاردن در دین

اشاره

بدعت به معنای نوآوری در دین است و به تعبیر دیگر چیزی است که از دین نباشد در دین داخل کنند و یا چیزی است که جزء دین باشد و آن را از دین خارج کنند [إدخال ما لیس فی الدین فی الدین و إخراج شیٍ ء من الدین عن الدین] و آن را تشریع نیز می نامند.

دین مجموعه ای است که به زبان مبارک رسول خداصلی الله علیه وآله صادر گردیده و ائمه معصومین علیهم السلام حدود آن را برای مردم بیان نموده اند و اجمال و ابهام آن را برطرف کرده اند. بنابراین توضیحاتی که در بیان معصومین علیهم السلام برای احکام کلی بیان شده بدعت محسوب نمی شود؛ چراکه آنان مبیّن و روشن کننده احکام اسلام ونگهبانان حدود آن هستند؛ و کلیات قرآن با بیان رسول خداصلی الله علیه وآله و یا اوصیای آن حضرت روشن شده است.

-1

-2