محرمات اسلام: (مجموعه ای از معارف اسلامی اعتقادی - فقهی - اخلاقی - تاریخی - اقتصادی) صفحه 35

ص :35

1- قال الأمام الخمینی فی تحریرالوسیله: یحرم بیع العنب و التمر لیعمل خمراً و الخشب مثلاً لیعمل صنماً أو آله لللّهو أو القمار و کما یحرم البیع و الإجاره فیما ذکر یفسدان أیضاً فلا یحلّ له الثمن و الأجره. (التحریر ج 1/496)

«إن تجتنبوا کبائر ما تنهون عنه نکفّر عنکم سیئاتکم و ندخلکم مدخلاً کریماً» (سوره نساء /آیه 30)؛ یعنی «اگر شما از گناهان بزرگی که نهی شده اید دوری جوئید ما گناهان دیگر شما را می بخشیم و شما را در کرامت خود داخل می کنیم.» آمده و روایت «لا صغیره مع الإصرار» آمده است.

در آیه فوق گرچه کلمه «صغیره» نیامده لکن به قرینه مقابله «کبایر» با گناهان دیگر معلوم می شود که تعدادی از گناهان، کبیره و بقیه غیرکبیره، یعنی همان گناهان صغیره هستند.

در باره کلمه «لَمَم» نیز در آیه «الذین یجتنبون کبائر الإثم و الفواحش إلاّ اللَمَم...» [النجم /31 ]، صاحب تفسیر صافی می فرماید: «الاّ ما قلّ و صغر فانّه مغفور»؛ یعنی آنان که از گناهان کبیره و کارهای خلاف عفّت پرهیز کنند، جز «لمم» که گناه کوچک است و آمرزیده می شود.

گناهان کبیره در باره اهل البیت علیهم السلام

امام صادق علیه السلام فرمود: «گناهان کبیره هفت چیز است و خداوند آنها را به خاطر ما حرام نموده و انجام آنها هتک حرمت ما خواهد بود و آنها عبارتند از شرک به خداوند بزرگ و کشتن افراد بی گناه و خوردن مال یتیم، و آزار به پدر و مادر، و نسبت زنا دادن به زن های پاکدامن، و فرار از جنگ، و انکار حق ما. سپس می فرماید:

اما مسأله شرک به خدا درباره ما این است که خداوند در قرآن ولایت ما را بر مردم واجب نمود و رسول او نیز آن را بیان فرمود و از مردم برای ما بیعت گرفت و آنان ولایت ما را نپذیرفتند و خدا و رسول او را تکذیب کردند و ولایت دیگران را پذیرفتند و مشرک شدند. [یعنی در اطاعت از خداوند مشرک گردیدند]

-1