محرمات اسلام: (مجموعه ای از معارف اسلامی اعتقادی - فقهی - اخلاقی - تاریخی - اقتصادی) صفحه 360

ص :360

1- و فی الخصال... عن علی علیه السلام... فإنّی سمعت رسول اللّه صلی الله علیه وآله یقول: یا علیّ سیلعنک بنو أمیّه و یردّ علیهم ملک بکلّ لعنه ألف لعنه فاذا قام القائم لعنهم أربعین سنه. (الخصال ص 579) و فی الکافی عن حسین بن ثویر و أبی سلمه السراج قال: سمعنا اباعبداللّه علیه السلام و هو یلعن فی دبر کلّ مکتوبه أربعه من الرجال و أربعاً من النساء فلان و فلان و فلان و معاویه و یسمیّهم و فلانه و فلانه و هذا و أمّ الحکم أخت معاویه. (الکافی ج 3/342)

2- الظلم و الاضرار بالناس قال اللّه سبحانه و تعالی: و لقد اهلکنا القرون من قبلکم لمّا ظلموا (یونس/13) و قال سبحانه: فانظر کیف کان عاقبه الظالمین. (یونس /49)

استعمال آن بیشتر در آزار و تضییع حق مردم می باشد. ریشه این لغت از ظلمت و تاریکی است. از این رو، در روایت آمده که ظلم سبب تاریکی های روز قیامت است. برای ظلم مراتب و درجاتی است و بالاترین مرتبه آن شرک به ذات مقدس الهی است که خداوند آن را ظلم بزرگ نامیده است. چون کلمه ظلم، کلمه جامع وسیعی است و در قرآن و سخنان معصومین علیهم السلام بسیار استعمال شده، ما در این جا به مواردی از آن که بیشتر جنبه تربیتی دارد می پردازیم و از اطاله کلام در این بخش صرف نظر می کنیم.

امام رضاعلیه السلام نقل نموده که فرمود: «کسی که خواسته برادر مؤمن خود را انجام ندهد و برای او خیرخواهی نکند مانند کسی است که با خدا و رسول او به جنگ برخواسته باشد.»

و در سخن دیگری فرمود: «کسی که صبح کند و در اصلاح امور مسلمانان نکوشد از آنان محسوب نمی شود.»

و فرمود: «خداوند عبادت کسی را که در قلب خود نیّت بدی نسبت به برادر مسلمان خود پنهان نموده باشد نمی پذیرد.»

و فرمود: «از ما نیست کسی که به مؤمنی خیانت کند و یا به او آسیبی برساند و یا با او خدعه کند و یا او را فریب دهد.»

کیفر ظالمین و ستمگران

در آیات ذیل از قرآن به کیفر ظالمین اشاره شده است:

«ما امت های پیشین را هنگامی که ستم کردند هلاک نمودیم.»

-1

-2

-3

-4

-5