محرمات اسلام: (مجموعه ای از معارف اسلامی اعتقادی - فقهی - اخلاقی - تاریخی - اقتصادی) صفحه 372

ص :372

1- أقول: قد إشتهر وجوب دفع الضرر المحتمل عقلاً فضلاً عن الضرر المعلوم. و قدیفهم الحرمه فی ذلک من فحوی ما روی عن الباقرعلیه السلام انّه قال: قرات فی کتاب علیّ علیه السلام: إنّ رسول اللّه صلی الله علیه وآله کتب بین المهاجرین و الأنصار و من لحق بهم من أهل یثرب: «إنّ الجار کالنفس غیر مضارّ و لا آثمٍ و حرمه الجار علی الجار کحرمه أمّه و أبیه. (الکافی ج 2/666)

2- قال بعض الشارحین: إنّ المعنی انّه کما یحرم الإضرار بالنفس فکذلک یحرم اضرار الجار و الجار ظاهر فی الجار بمعنی من قرب من المنازل و له حقوق کثیره وردت بها احادیث متظافره بل متواتره. (مکاتیب الرسول ص 3/46) و قال المجلسی رحمهاللّه: «و یحتمل ان یکون الجار هنا من یجیره المسلم فی الحرب». و هذا خلاف ظاهر الحدیث و اللّه العالم. و قال الفقیه الأراکی: الاضرار بالنفس حرام حدوثاً و بقاءً. (توضیح المسائل ص 601) و قال بعضهم: الإضرار بالنفس لایحرم إلاّ فی موارد التهلکه و ما هو مبغوض فی الشریعه المقدّسه لا مطلقاً. (کتاب الطهاره للسیدالخوئی ج 4/420)

حرمت جان و مال و آبروی مؤمن

از آیات کریمه قرآن و سخنان پیامبر خداصلی الله علیه وآله و ائمه معصومین علیهم السلام آشکار می شود که مؤمن نزد خداوند، عزیز و جان و مال و آبروی او محترم است. خداوند در یکی از آیات قرآن، عزّت را مخصوص خود و رسول خود و مؤمنان قرار داده و خود را ولی و مولای مؤمن معرفی فرموده است و در تعبیر دیگری، مؤمنان پاک و شایسته و اهل عمل صالح را بهترین مخلوق خود در روی زمین یاد نموده است.

رسول خداصلی الله علیه وآله می فرماید: «خداوند مؤمن را از عظمت جلال و قدرت خویش آفریده بنابراین هرکس به او توهین نماید و یا سخن او را رد کند، سخن خدا را رد نموده و به ذات مقدّس او توهین نموده است.»

از امام کاظم علیه السلام نقل شده که آن حضرت بر کوه های [اطراف] کعبه ایستاد و فرمود: «ای کعبه! چقدر منزلت و حق تو بزرگ است.» سپس فرمود: «به خدا سوگند، حق مؤمن و منزلت او نزد خداوند بزرگ تر از تو می باشد.»

-1

-2

-3