محرمات اسلام: (مجموعه ای از معارف اسلامی اعتقادی - فقهی - اخلاقی - تاریخی - اقتصادی) صفحه 461

ص :461

1- فی المستدرک، قال علیّ علیه السلام: المعاوده للذنب اصرار. و قال علیه السلام: إیّاک و الإصرار فإنّه من أکبر الکبائر و أعظم الجرائم. و قال علیه السلام: من أصرّ علی ذنبه إجترأ علی سخط ربّه. (المستدرک ج 11/368) و فی الکافی... عن أبی بصیر قال: سمعت اباعبداللّه علیه السلام یقول: لا و اللّه لایقبل شیئاً من طاعته علی الإصرار علی شی ءٍ من معاصیه. (الکافی ج 2/288) و فی تحف العقل عن الباقرعلیه السلام قال: الإصرار علی الذنب أمن من مکراللّه و لایأمن مکراللّه إلاّ القوم الخاسرون. (تحف العقول ص 423)

و فرمود: «از اصرار بر گناه پرهیز کن که اصرار بزرگ ترین گناه کبیره است.»

در کتاب کافی، از ابوبصیر نقل شده که گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که می فرمود: «به خدا سوگند، با اصرار بر گناه، خداوند هیچ عبادتی را از کسی نمی پذیرد.»

و در کتاب تحف العقول، از امام باقرعلیه السلام نقل شده که فرمود: «اصرار بر گناه، [به معنی] ایمن شدن از مکر الهی است، [و کسی خود را از مکر خداوند ایمن نمی پندارد مگر زیانکار باشد.»]

یادآور می شویم که علمای حدیث و فقها رضوان اللّه علیهم اجمعین، مصادیق گناه صغیره را ذکر نکرده اند و حتی بعضی از آنان فرموده اند: مخالفت خدا بزرگ است و هیچ گناهی کوچک نیست و گناهان نسبت به یکدیگر کوچک و بزرگ شمرده می شوند.

البته به نظر می رسد که گناهان کبیره و بزرگ، طبق روایاتی مشخص شده است و جز آنها باید سایر گناهان دیگر، صغایر محسوب شوند، و اللّه العالم.

وسواس و پیروی از شیطان

تردیدی نیست که مؤمنین گرفتار وسوسه های شیطان جنّی و انسی بوده و هستند. شیطان، به واسطه سجده نکردن بر آدم علیه السلام، از درگاه خداوند رانده شد و سوگند یاد نمود و به خدای خود گفت: حال که من به واسطه آدم گمراه گردیدم، در کمین فرزندان او خواهم نشست و زینت های دنیا را برای آنان جلوه خواهم داد و همه آنان را گمراه خواهم نمود، جز کسانی که بندگان خالص تو باشند. از این رو، انسان مؤمن گرفتار دشمن خطرناک و قسم خورده ای است که می کوشد او را گمراه نماید.

نجات از این دشمن آشکار هیچ راهی ندارد، مگر پناهنده شدن به ذات مقدّس الهی و درخواست فضل و رحمت او، و اگر او ما را نگهداری نکند ما از حیله های شیاطین جنّی و

-1