محرمات اسلام: (مجموعه ای از معارف اسلامی اعتقادی - فقهی - اخلاقی - تاریخی - اقتصادی) صفحه 488

ص :488

1- و قال صلی الله علیه وآله... لیأتینّ علی الناس زمان لایبقی أحد إلاّ أکل الربا، فان لم یأکله أصابه غباره... (نهج الفصاحه ج 2/500)

2- و قال صلی الله علیه وآله: ما من قومٍ یظهر فیهم الرّبا إلاّ أخذوا بالسنه (ای الغفله عن الحق او القحط) و ما من قوم یظهر فیهم الرشی إلاّ أخذوا بالرعب... (المصدر ص 557) و قال صلی الله علیه وآله إنّ أخوف ما أتخوّف علی أمّتی من بعدی هذه المکاسب المحرّمه، و الشهوه الخفیّه، و الربا. (البحار ج 70/159)

3- الکافی... إنّ رجلاً أتی اباجعفرعلیه السلام فقال: إنّی قد ورثت مالاً و قد علمت أنّ صاحبه کان یربو...

که صاحب آن اهل ربا بوده است... [این مال برای من چه حکمی دارد؟] امام باقرعلیه السلام فرمود: «اگر مقدار ربا و صاحب آن را می شناسی اصل مال خود را بگیر و مقدار ربا را رها کن [و به مالک اصلی آن باز گردان]، و اگر مقدار ربای آن [و یا اصل ربایی بودن آن] معلوم نیست آن مال برای تو گوارا خواهد بود و مال تو محسوب می شود، ولی تو خود از رباخواری پرهیز کن؛ چرا که رسول خداصلی الله علیه وآله رباهای قبل از اسلام را حلال اعلان نمود. پس کسی که نداند مالی ربایی می باشد تصرّف او حلال خواهد بود، اما زمانی که ربایی بودن آن را دانست اگر در آن تصرّف کند مانند همان رباخوار خواهد بود.»

پاداش وام بدون بهره و صبر بر بدهکار

مؤلّف گوید: چه خوب است که انسان مال خود را به برادران مؤمن نیازمند قرض بدهد و پاداش افزون [و ربای] آن را از خداوند بگیرد و از وام ربایی که یک درهم آن گناه هفتاد زنای با محارم را دارد پرهیز نماید.

امام هشتم علی بن موسی الرضاعلیه السلام می فرماید: «خداوند پاداش وام بدون بهره را هیجده برابر می دهد [، در حالی که پاداش بخشش را ده برابر می دهد] و این بدین علت است که قرض به دست کسی داده می شود که از صدقه گرفتن خودداری می کند.»

و فرمود: «کسی که وامی به برادر خود بدهد و در مدت معین شده به او مراجعه نکند،

-1

-2

-3