- هو الحق 1
- اشاره 3
- وتذکاری چند. 6
- وظیفه واعظان 11
- درۀ خلاف 11
- اشاره 11
- فرعون 12
- سند قرآنی 13
- تنها بی نیاز 15
- محتاجان 15
- ابر بهاران 16
- شمه ای از رحمت حق 16
- گرهگشا 17
- اشاره 22
- حاجات بزرگ 23
- قصه ای دیگر 27
- اشاره 34
- داروی دردها 35
- هفتاد رشته 35
- رهاورد وحی 36
- راز عشق در انبیاء 37
- اشاره 42
- نطفه 43
- آیینه نیاز 43
- ولادت 46
- مرگ 47
- اشاره 50
- نیازهای جان و بدن 51
- دو بُعد 51
- نیازمندی های روح 52
- نشان رحمت 53
- به عدد سوره ها 54
- رحمن،رحیم 54
- رحمانیت حق 55
- رحیمیت حق 56
- آمین خداوند 58
- شنیدنی 58
- اشاره 61
- عالَمِ اعْلیٰ 62
- اللّٰه 63
- سه حقیقت 63
- رحمن 65
- رحیم 65
- پیغام 66
- اشاره 69
- درباریان نابِخرد 70
- سوره حمد 70
- شیوه سلیمانی 71
- گنج 73
- انگشتر سلیمان 74
- بصیر 76
- اشاره 76
- سمیع 77
- راز تأخیر در اجابت 78
- سلب توفیق 78
- غفلت 79
- مُحصی 79
- غفلت از مرگ 80
- وادی معنا 80
- رنگ حق 82
- امداد حق 82
- دل نامهربان 83
- اشاره 86
- دل آلوده 87
- نور 87
- نور خداوند 87
- طهارت 88
- منتهای پاکی 89
- مایه بلا 90
- شرط یاد خداوند 92
- مراتب ذکر 93
- فلاح 94
- خداوند غایب نیست 94
- اذکار ممدوح 94
- اشاره 97
- ذات مبارک اللّٰه 97
- رحمت بیکران خداوند بر بندگان 100
- اشاره 105
- نماز انبیاء 106
- نمازی که خداوند منظور نظر دارد 106
- آیین ماندگار 111
- اشاره 115
- پیوسته در کاشتن 117
- عمل 117
- محصول 117
- یک حقیقت 117
- میهمان خویش 120
- درختان بهشت 121
- نیازمندی 122
- مزرعه جان 123
- چشم انداز 124
- نیت نیک 124
- دلباختگی 125
- زیان 125
- پوچ اندیشی 126
- برترین ها 127
- پول 127
- اشاره 131
- ملک خداوند 133
- اعطاء ملک 134
- لاف زنان 134
- ملک خدا 135
- تسلیم 136
- حکمت 137
- مایه شفاء 138
- آفریده خداوند 143
- اشاره 143
- بهشت،دوزخ 144
- عنایت حق 144
- دانه های سودآور 144
- امر و نهی 144
- محصول رفتار 149
- اشاره 155
- رحمت مُدام 156
- نیکوکاری 156
- رحمت رحیمیه 156
- رزق 156
- سرشار از رحمت 157
- اطاعت و اجابت 158
- زمینه های رحمت 159
- استغفار 159
- پیروی از کتاب 159
- شرط رحمت 160
- رحم بر خود 161
- امیدوار 162
- اشاره 165
- دعوت خداوند 166
- خواندنی 166
- احترام 167
- بهار اعتبار 167
- محبوب ترین 167
- جاودانه 168
- زنگار گناه 169
- خداوند،شیطان 169
- همرنگی 170
- آتش،آمرزش 170
- گوش عقل 170
- اشاره 173
- سکه جوانی 174
- زبان عمل 176
- نشانه ها 176
- چشم بینا 178
- زمزمه 178
- مناجات 180
- طوائف دوم 181
- بازگشت 183
- کیمیا 183
- توقف 187
- اشاره 187
- رشد شایسته 188
- تقوا و طهارت 191
- حمایت حق 191
- افراط 191
- روح متجاوزانه 192
- یوسف 195
- نوازش حق 196
- اشاره 200
- فرصت را غنیمت شمرید 202
- ترفند موثر شیطان 202
- مهر حق 203
- اولیاء جز زیبایی نمی بینند 204
- خصلت مردان خدا 204
- واژه ای به نام چرا 205
- امواج ابهام 205
- کار مردان رفتن است 206
- شنیدن و اطاعت 206
- اشاره 211
- موهبت های کثیر 211
- اقبال خداوند 211
- خزانه بی نهایت 211
- اشاره 216
- بر خلاف اسم آدمیان 217
- رحمت بی مانند 218
- باب توبه گشوده است 220
- اشاره 223
- پوشیدن عیوب 224
- شیوه 224
- جزای اعمال 229
- اشاره 232
- خطایی آشکار 233
- ترغیب به دعاء 234
- حسنه 239
- محروم 242
- اشاره 242
- نشانه تکریم خداوند 243
- باتلاق نادانی 243
- غرور به رحمت حق 244
- گمراهی 244
- معنای کریم 245
- سفره دنیا 245
- آگاهی خداوند 246
- ارزش انسان 246
- علیم 247
- جهان آخرت 248
- گره ها گشوده می شوند 249
- انگیزه مومنان 250
- قیامت را اینگونه ببینید 251
- فرشتگان 252
- پیامبران پاک 253
- دولت جاودانه 253
- زیان بزرگ 253
- اشاره 256
- دنیا و آخرت 261
- باطنی دلپذیر 265
- زیانکاران 268
- توصیه شیطان 270
و او نیز امتثال کرد،و همین که از چشمه پای خود را بیرون نهاد،همچون جوانی بیست و چند ساله شد،بی آنکه با خود دردی داشته باشد و در همان حال که کنار چشمه نشسته،و در اندیشه خود غرقه بود،همسرش که از کار خود پشیمان بود با خود گفت.به سوی ایوب بازمی گردم و دیگر سخن های گلایه آمیز را بر زبان نمی رانم،از این رو شتابان بازگشت،و در کنار چشمه جوانی زیباروی را دید،و از وی پرسید.شوهر بیماری داشتم که در همینجا سکونت داشت،ولی اکنون او را نمی بینم،و آیا شما از وی خبری ندارید ؟ !
جوان گفت.بیمار شما ایوب بود،و ایوب اکنون جوان شده است،و من همان جوانم.
بعد از یقین و شگفتی های بسیار گفت.می خواهم با تو باشم.
ایوب گفت.تو به صد تازیانه محکومی،چون به محبوب من هجوم آورده و بد زبانی کرده ای !
و در همین میان جبرئیل فرود آمده و گفت.خداوند می گوید از او درگذر،اما چون سوگند یاد کرده ای که بر او صد تازیانه فرود آوری،صد چوب نازک به صورت دسته ای کنار هم قرار داده و آنگاه بر روی بدن او بگذار،و با این به سوگند خود اقدام کرده،و من نیاز می پذیرم.
آیین ماندگار
بنابراین،انبیاء و اولیاء خداوند خود را و همه چیز را برای خداوند و بنام او می خواستند و خداوند نیز از ایشان و از تمامی بندگان همین را خواسته است.
باری،او می خواهد و بر این خواسته نیز تأکید دارد که بندگان هر چه می کنند به نام او کنند،زیرا تنها اوست که ماندگار است،و جز او هر چه باشد فانی و تمام شدنی است،و کاری که جز برای او باشد نیز نمی پاید و نمی ماند.
از این رو می بینید که در نخستین آیه ای که بر پیامبرش گوشزد می کند اینگونه سخن می گوید: