- هو الحق 1
- اشاره 3
- وتذکاری چند. 6
- وظیفه واعظان 11
- درۀ خلاف 11
- اشاره 11
- فرعون 12
- سند قرآنی 13
- تنها بی نیاز 15
- محتاجان 15
- شمه ای از رحمت حق 16
- ابر بهاران 16
- گرهگشا 17
- اشاره 22
- حاجات بزرگ 23
- قصه ای دیگر 27
- اشاره 34
- داروی دردها 35
- هفتاد رشته 35
- رهاورد وحی 36
- راز عشق در انبیاء 37
- اشاره 42
- آیینه نیاز 43
- نطفه 43
- ولادت 46
- مرگ 47
- اشاره 50
- دو بُعد 51
- نیازهای جان و بدن 51
- نیازمندی های روح 52
- نشان رحمت 53
- به عدد سوره ها 54
- رحمن،رحیم 54
- رحمانیت حق 55
- رحیمیت حق 56
- شنیدنی 58
- آمین خداوند 58
- اشاره 61
- عالَمِ اعْلیٰ 62
- اللّٰه 63
- سه حقیقت 63
- رحمن 65
- رحیم 65
- پیغام 66
- اشاره 69
- سوره حمد 70
- درباریان نابِخرد 70
- شیوه سلیمانی 71
- گنج 73
- انگشتر سلیمان 74
- بصیر 76
- اشاره 76
- سمیع 77
- راز تأخیر در اجابت 78
- سلب توفیق 78
- غفلت 79
- مُحصی 79
- وادی معنا 80
- غفلت از مرگ 80
- امداد حق 82
- رنگ حق 82
- دل نامهربان 83
- اشاره 86
- نور 87
- نور خداوند 87
- دل آلوده 87
- طهارت 88
- منتهای پاکی 89
- مایه بلا 90
- شرط یاد خداوند 92
- مراتب ذکر 93
- فلاح 94
- اذکار ممدوح 94
- خداوند غایب نیست 94
- اشاره 97
- ذات مبارک اللّٰه 97
- رحمت بیکران خداوند بر بندگان 100
- اشاره 105
- نماز انبیاء 106
- نمازی که خداوند منظور نظر دارد 106
- آیین ماندگار 111
- اشاره 115
- عمل 117
- یک حقیقت 117
- محصول 117
- پیوسته در کاشتن 117
- میهمان خویش 120
- درختان بهشت 121
- نیازمندی 122
- مزرعه جان 123
- نیت نیک 124
- چشم انداز 124
- دلباختگی 125
- زیان 125
- پوچ اندیشی 126
- پول 127
- برترین ها 127
- اشاره 131
- ملک خداوند 133
- اعطاء ملک 134
- لاف زنان 134
- ملک خدا 135
- تسلیم 136
- حکمت 137
- مایه شفاء 138
- آفریده خداوند 143
- اشاره 143
- عنایت حق 144
- امر و نهی 144
- دانه های سودآور 144
- بهشت،دوزخ 144
- محصول رفتار 149
- اشاره 155
- رزق 156
- رحمت مُدام 156
- رحمت رحیمیه 156
- نیکوکاری 156
- سرشار از رحمت 157
- اطاعت و اجابت 158
- پیروی از کتاب 159
- زمینه های رحمت 159
- استغفار 159
- شرط رحمت 160
- رحم بر خود 161
- امیدوار 162
- اشاره 165
- دعوت خداوند 166
- خواندنی 166
- محبوب ترین 167
- بهار اعتبار 167
- احترام 167
- جاودانه 168
- خداوند،شیطان 169
- زنگار گناه 169
- همرنگی 170
- گوش عقل 170
- آتش،آمرزش 170
- اشاره 173
- سکه جوانی 174
- نشانه ها 176
- زبان عمل 176
- چشم بینا 178
- زمزمه 178
- مناجات 180
- طوائف دوم 181
- کیمیا 183
- بازگشت 183
- توقف 187
- اشاره 187
- رشد شایسته 188
- افراط 191
- حمایت حق 191
- تقوا و طهارت 191
- روح متجاوزانه 192
- یوسف 195
- نوازش حق 196
- اشاره 200
- فرصت را غنیمت شمرید 202
- ترفند موثر شیطان 202
- مهر حق 203
- اولیاء جز زیبایی نمی بینند 204
- خصلت مردان خدا 204
- امواج ابهام 205
- واژه ای به نام چرا 205
- کار مردان رفتن است 206
- شنیدن و اطاعت 206
- موهبت های کثیر 211
- اقبال خداوند 211
- خزانه بی نهایت 211
- اشاره 211
- اشاره 216
- بر خلاف اسم آدمیان 217
- رحمت بی مانند 218
- باب توبه گشوده است 220
- اشاره 223
- پوشیدن عیوب 224
- شیوه 224
- جزای اعمال 229
- اشاره 232
- خطایی آشکار 233
- ترغیب به دعاء 234
- حسنه 239
- اشاره 242
- محروم 242
- باتلاق نادانی 243
- نشانه تکریم خداوند 243
- غرور به رحمت حق 244
- گمراهی 244
- سفره دنیا 245
- معنای کریم 245
- ارزش انسان 246
- آگاهی خداوند 246
- علیم 247
- جهان آخرت 248
- گره ها گشوده می شوند 249
- انگیزه مومنان 250
- قیامت را اینگونه ببینید 251
- فرشتگان 252
- پیامبران پاک 253
- زیان بزرگ 253
- دولت جاودانه 253
- اشاره 256
- دنیا و آخرت 261
- باطنی دلپذیر 265
- زیانکاران 268
- توصیه شیطان 270
یعنی همه چیز را بازگفته است پس چیزی نیست که مبهم و تاریک باشد چرا که نور است و در پرتو نور ظلمت را جایگاهی نیست.
و اگر کسی دست به دامان قرآن نداشته باشد در منتهای ضلالت و گمراهی پیش خواهد رفت،همچنانکه پیش از بعثت،که پای این کتاب پر فروغ در میان نبود،همگان در گمراهی غوطه ور بودند.
«هُوَ الَّذٖی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولاً مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیٰاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتٰابَ وَالْحِکْمَهَ وَإِنْ کٰانُوا مِنْ قَبْلُ لَفیٖ ضَلاٰلٍ مُبیٖنٍ»
مزرعه جان
و کسی که دانه هایی قرآنی را در مزرعه جان خود کشت کند در حقیقت عاقبت اندیشی کرده،و در آخرت و برای ابد بر سفره محصول خود خواهد نشست، و این برکتی است که خداوند آن را وعده کرده است:
«مَنْ کٰانَ یُریٖدُ حَرْثَ الآْخِرَهِ نَزِدْ لَهُ فیٖ حَرْثِهِ» (1)
کسی که بر آنست کشت و محصولی داشته تا در آخرت به کار آید برکت و وسعت در کار او خواهیم کرد،و محصول او را افزون خواهیم نمود.
«وَإِنْ تَکُ حَسَنَهً یُضٰاعِفْهٰا وَیُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ أَجْراً عَظیٖماً» (2)
و حسنه به چیزی گفته می شود که در منتهای زیبایی است،و این شامل واجبات الهی و نیز مستحبات خواهد بود.
و البته اندازه این فزونی و برکت به اخلاص و معرفت انسان بازگشت می کند.
پس به میزانی که انسان در کار خود عرفان و خلوص داشته باشد،به همان میزان حصول کار او پر بارتر خواهد بود.از این رو در کتاب خداوند،گاه پاداش
نیکی را به ده برابر یاد می شود،همچنانکه فرمود
1- 1) شوری20/.
2- 2) نساء40/.