- هو الحق 1
- اشاره 3
- وتذکاری چند. 6
- وظیفه واعظان 11
- اشاره 11
- درۀ خلاف 11
- فرعون 12
- سند قرآنی 13
- تنها بی نیاز 15
- محتاجان 15
- شمه ای از رحمت حق 16
- ابر بهاران 16
- گرهگشا 17
- اشاره 22
- حاجات بزرگ 23
- قصه ای دیگر 27
- اشاره 34
- داروی دردها 35
- هفتاد رشته 35
- رهاورد وحی 36
- راز عشق در انبیاء 37
- اشاره 42
- نطفه 43
- آیینه نیاز 43
- ولادت 46
- مرگ 47
- اشاره 50
- نیازهای جان و بدن 51
- دو بُعد 51
- نیازمندی های روح 52
- نشان رحمت 53
- به عدد سوره ها 54
- رحمن،رحیم 54
- رحمانیت حق 55
- رحیمیت حق 56
- شنیدنی 58
- آمین خداوند 58
- اشاره 61
- عالَمِ اعْلیٰ 62
- اللّٰه 63
- سه حقیقت 63
- رحیم 65
- رحمن 65
- پیغام 66
- اشاره 69
- درباریان نابِخرد 70
- سوره حمد 70
- شیوه سلیمانی 71
- گنج 73
- انگشتر سلیمان 74
- اشاره 76
- بصیر 76
- سمیع 77
- راز تأخیر در اجابت 78
- سلب توفیق 78
- غفلت 79
- مُحصی 79
- وادی معنا 80
- غفلت از مرگ 80
- امداد حق 82
- رنگ حق 82
- دل نامهربان 83
- اشاره 86
- نور 87
- نور خداوند 87
- دل آلوده 87
- طهارت 88
- منتهای پاکی 89
- مایه بلا 90
- شرط یاد خداوند 92
- مراتب ذکر 93
- اذکار ممدوح 94
- خداوند غایب نیست 94
- فلاح 94
- اشاره 97
- ذات مبارک اللّٰه 97
- رحمت بیکران خداوند بر بندگان 100
- اشاره 105
- نماز انبیاء 106
- نمازی که خداوند منظور نظر دارد 106
- آیین ماندگار 111
- اشاره 115
- یک حقیقت 117
- محصول 117
- عمل 117
- پیوسته در کاشتن 117
- میهمان خویش 120
- درختان بهشت 121
- نیازمندی 122
- مزرعه جان 123
- چشم انداز 124
- نیت نیک 124
- دلباختگی 125
- زیان 125
- پوچ اندیشی 126
- پول 127
- برترین ها 127
- اشاره 131
- ملک خداوند 133
- لاف زنان 134
- اعطاء ملک 134
- ملک خدا 135
- تسلیم 136
- حکمت 137
- مایه شفاء 138
- آفریده خداوند 143
- اشاره 143
- بهشت،دوزخ 144
- عنایت حق 144
- دانه های سودآور 144
- امر و نهی 144
- محصول رفتار 149
- اشاره 155
- رحمت مُدام 156
- رزق 156
- نیکوکاری 156
- رحمت رحیمیه 156
- سرشار از رحمت 157
- اطاعت و اجابت 158
- پیروی از کتاب 159
- زمینه های رحمت 159
- استغفار 159
- شرط رحمت 160
- رحم بر خود 161
- امیدوار 162
- اشاره 165
- خواندنی 166
- دعوت خداوند 166
- بهار اعتبار 167
- محبوب ترین 167
- احترام 167
- جاودانه 168
- زنگار گناه 169
- خداوند،شیطان 169
- گوش عقل 170
- آتش،آمرزش 170
- همرنگی 170
- اشاره 173
- سکه جوانی 174
- نشانه ها 176
- زبان عمل 176
- زمزمه 178
- چشم بینا 178
- مناجات 180
- طوائف دوم 181
- بازگشت 183
- کیمیا 183
- توقف 187
- اشاره 187
- رشد شایسته 188
- حمایت حق 191
- تقوا و طهارت 191
- افراط 191
- روح متجاوزانه 192
- یوسف 195
- نوازش حق 196
- اشاره 200
- فرصت را غنیمت شمرید 202
- ترفند موثر شیطان 202
- مهر حق 203
- خصلت مردان خدا 204
- اولیاء جز زیبایی نمی بینند 204
- واژه ای به نام چرا 205
- امواج ابهام 205
- کار مردان رفتن است 206
- شنیدن و اطاعت 206
- موهبت های کثیر 211
- اقبال خداوند 211
- خزانه بی نهایت 211
- اشاره 211
- اشاره 216
- بر خلاف اسم آدمیان 217
- رحمت بی مانند 218
- باب توبه گشوده است 220
- اشاره 223
- شیوه 224
- پوشیدن عیوب 224
- جزای اعمال 229
- اشاره 232
- خطایی آشکار 233
- ترغیب به دعاء 234
- حسنه 239
- اشاره 242
- محروم 242
- نشانه تکریم خداوند 243
- باتلاق نادانی 243
- گمراهی 244
- غرور به رحمت حق 244
- سفره دنیا 245
- معنای کریم 245
- آگاهی خداوند 246
- ارزش انسان 246
- علیم 247
- جهان آخرت 248
- گره ها گشوده می شوند 249
- انگیزه مومنان 250
- قیامت را اینگونه ببینید 251
- فرشتگان 252
- پیامبران پاک 253
- دولت جاودانه 253
- زیان بزرگ 253
- اشاره 256
- دنیا و آخرت 261
- باطنی دلپذیر 265
- زیانکاران 268
- توصیه شیطان 270
و هر چه روزی و رزق و برکات است بر آنجا فرود آمده و می آید.
چون ابراهیم در همانجا از خداوند چنین خواست:
«وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الَّثمَرٰاتِ» (1)
باری اگر خدا بخواهد،سرزمینی بی ثمر،همچون سفره ای مجلل می شود،که در آن انواع نعمت ها به چشم می آید.
پس با خدا گره خوردن یعنی با همه چیز گره خوردن،و به خدا نزدیک شدن یعنی به همه چیز نزدیک شدن.
البته هر چه انسان به خداوند نزدیکتر باشد باید دقت و مراقبت بیشتری در کار خویش پیش گیرد،چون خداوند او را به گونه ای دیگر می نگرد،و توقعی دیگر دارد.
حکمت
وقتی که فرزند سلیمان به دنیا آمد لَمس و افلیج بود.از این رو با شگفتی پرسید.خدایا ! ماجرا چیست ؟ !
چون او پیامبر بود و خدا را آنگونه که باید می شناخت،و می دانست که حکیم است و کار او بی حکمت و بدون علت و دلیل نخواهد بود.
جبرئیل فرود آمد و گفت.وقتی که تو با همسر خود ازدواج کردی چیزی را در ذهن خود خطور دادی،همچنانکه همسر تو نیز همان را در ذهن خود خطور داد، زیرا تو گفتی.ای کاش همسرم جوان بود و همسر تو نیز با خود گفت.ای کاش شوهرم جوانتر می نمود.حال آنکه هر یک از شما برای دیگری رزق و روزی بودید،و رازق خداوند است و او بود که شما را با یکدیگر آشنا ساخت،وکارش هرگز بی حکمت نبوده و نیست،و این را،هم تو و هم همسر تو،به خوبی می دانستید،پس چرا ای کاش گفتید ؟ ! ای کاش گفتن از هر کس دور نباشد از شما بعید است،و از شما توقع نیست زیرا که می دانید که هر چیز در جای خود است، و هیچ چیزی نیست که بی حکمت و دلیل باشد.
1- 1) بقره126/.