- هو الحق 1
- اشاره 3
- وتذکاری چند. 6
- وظیفه واعظان 11
- درۀ خلاف 11
- اشاره 11
- فرعون 12
- سند قرآنی 13
- تنها بی نیاز 15
- محتاجان 15
- شمه ای از رحمت حق 16
- ابر بهاران 16
- گرهگشا 17
- اشاره 22
- حاجات بزرگ 23
- قصه ای دیگر 27
- اشاره 34
- داروی دردها 35
- هفتاد رشته 35
- رهاورد وحی 36
- راز عشق در انبیاء 37
- اشاره 42
- آیینه نیاز 43
- نطفه 43
- ولادت 46
- مرگ 47
- اشاره 50
- نیازهای جان و بدن 51
- دو بُعد 51
- نیازمندی های روح 52
- نشان رحمت 53
- به عدد سوره ها 54
- رحمن،رحیم 54
- رحمانیت حق 55
- رحیمیت حق 56
- شنیدنی 58
- آمین خداوند 58
- اشاره 61
- عالَمِ اعْلیٰ 62
- اللّٰه 63
- سه حقیقت 63
- رحمن 65
- رحیم 65
- پیغام 66
- اشاره 69
- درباریان نابِخرد 70
- سوره حمد 70
- شیوه سلیمانی 71
- گنج 73
- انگشتر سلیمان 74
- اشاره 76
- بصیر 76
- سمیع 77
- راز تأخیر در اجابت 78
- سلب توفیق 78
- مُحصی 79
- غفلت 79
- وادی معنا 80
- غفلت از مرگ 80
- امداد حق 82
- رنگ حق 82
- دل نامهربان 83
- اشاره 86
- نور 87
- نور خداوند 87
- دل آلوده 87
- طهارت 88
- منتهای پاکی 89
- مایه بلا 90
- شرط یاد خداوند 92
- مراتب ذکر 93
- فلاح 94
- خداوند غایب نیست 94
- اذکار ممدوح 94
- اشاره 97
- ذات مبارک اللّٰه 97
- رحمت بیکران خداوند بر بندگان 100
- اشاره 105
- نماز انبیاء 106
- نمازی که خداوند منظور نظر دارد 106
- آیین ماندگار 111
- اشاره 115
- یک حقیقت 117
- عمل 117
- محصول 117
- پیوسته در کاشتن 117
- میهمان خویش 120
- درختان بهشت 121
- نیازمندی 122
- مزرعه جان 123
- نیت نیک 124
- چشم انداز 124
- دلباختگی 125
- زیان 125
- پوچ اندیشی 126
- پول 127
- برترین ها 127
- اشاره 131
- ملک خداوند 133
- لاف زنان 134
- اعطاء ملک 134
- ملک خدا 135
- تسلیم 136
- حکمت 137
- مایه شفاء 138
- آفریده خداوند 143
- اشاره 143
- عنایت حق 144
- دانه های سودآور 144
- بهشت،دوزخ 144
- امر و نهی 144
- محصول رفتار 149
- اشاره 155
- رحمت مُدام 156
- رزق 156
- رحمت رحیمیه 156
- نیکوکاری 156
- سرشار از رحمت 157
- اطاعت و اجابت 158
- استغفار 159
- پیروی از کتاب 159
- زمینه های رحمت 159
- شرط رحمت 160
- رحم بر خود 161
- امیدوار 162
- اشاره 165
- خواندنی 166
- دعوت خداوند 166
- احترام 167
- محبوب ترین 167
- بهار اعتبار 167
- جاودانه 168
- زنگار گناه 169
- خداوند،شیطان 169
- همرنگی 170
- گوش عقل 170
- آتش،آمرزش 170
- اشاره 173
- سکه جوانی 174
- نشانه ها 176
- زبان عمل 176
- زمزمه 178
- چشم بینا 178
- مناجات 180
- طوائف دوم 181
- کیمیا 183
- بازگشت 183
- توقف 187
- اشاره 187
- رشد شایسته 188
- تقوا و طهارت 191
- حمایت حق 191
- افراط 191
- روح متجاوزانه 192
- یوسف 195
- نوازش حق 196
- اشاره 200
- ترفند موثر شیطان 202
- فرصت را غنیمت شمرید 202
- مهر حق 203
- خصلت مردان خدا 204
- اولیاء جز زیبایی نمی بینند 204
- واژه ای به نام چرا 205
- امواج ابهام 205
- شنیدن و اطاعت 206
- کار مردان رفتن است 206
- اشاره 211
- اقبال خداوند 211
- خزانه بی نهایت 211
- موهبت های کثیر 211
- اشاره 216
- بر خلاف اسم آدمیان 217
- رحمت بی مانند 218
- باب توبه گشوده است 220
- اشاره 223
- پوشیدن عیوب 224
- شیوه 224
- جزای اعمال 229
- اشاره 232
- خطایی آشکار 233
- ترغیب به دعاء 234
- حسنه 239
- محروم 242
- اشاره 242
- نشانه تکریم خداوند 243
- باتلاق نادانی 243
- غرور به رحمت حق 244
- گمراهی 244
- معنای کریم 245
- سفره دنیا 245
- آگاهی خداوند 246
- ارزش انسان 246
- علیم 247
- جهان آخرت 248
- گره ها گشوده می شوند 249
- انگیزه مومنان 250
- قیامت را اینگونه ببینید 251
- فرشتگان 252
- دولت جاودانه 253
- پیامبران پاک 253
- زیان بزرگ 253
- اشاره 256
- دنیا و آخرت 261
- باطنی دلپذیر 265
- زیانکاران 268
- توصیه شیطان 270
از این رو،این خصیصه خاک نیز خداداد است و از آفریده های اوست، و البته آنچه او می آفریند زیباست !
«أَحْسَنَ کُلَّ شَیْءٍ خَلَقَهُ» (1)
پس،این خصیصه نیز که یکی از آفریده های اوست زیبا خواهد بود.
و از آنجا که آنچه هست آفریده اوست،و آنچه آفریده اوست زیباست، می توان گفت.زیبایی ها همه از خداوند است.
و اساساً او کانون و چشمه زیبایی است،و هر زیبایی که هست از آنجاست و در آنجاست،و بلکه آنچه ما می بینیم جز سایه ای بیش نیست،درست مثل ماه که در آسمان است اما سایه آن در جوی آب،و یا کبوتری که در دل آسمان به پرواز است اما سایه آن بر زمین باشد.
عنایت حق
براین اساس،اصل و مبدأ این خصیصه زیبای خاک،که دانه ها را بی هیچ استثناء و تبعیض به یک چشم دیده و میان آنها تفاوت و فرق و امتیازی قابل نیست در وجود مبارک خداوند است،و اوست که نخست خود برخوردار بود و آنگاه خاک را نیز از سر عنایت و لطف برخوردار ساخت.
پس می توان گفت که.او آغوش رحمت را گشاده و همگان را می خواهد.از این رو در قرآن مکرر با تعابیری همچون یا ایهاالناس؛ای مردم،همگان را مورد خطاب قرار می دهد و از ایشان می خواهد که رو به سوی او کنند. بازآ بازآ هر آنچه هستی باز
باری،هر کس که به سوی خداوند باز آید محروم نخواهد بود.
و از این بالاتر اینکه نه تنها هر کس بلکه هر چیز نیز که در دستگاه خداوند جای گیرد محروم نبوده بلکه تحت ربوبیت او درآمده و رشد می نماید.
بنابراین،نه تنها خوبان و بدان در این دربار بی بهره نیستند،بلکه هر خوبی و بدی نیز که در این عالم،که درگاه و دستگاه خداوندی است،پدید می آید بهره از رشد برده و اوج می گیرد.
بهشت،دوزخ
از این رو،می توان گفت.هیچ خوبی و بدی نیست که تحقّق یافته و پیوسته رشد نکند،و همین پیوستگی در رشد است که خوبی را در نهایت به بهشت و بدی را به حجیم و دوزخ بدل می سازد.
دانه های سودآور
و از آنجا که کار خداوند رشد دادن است زیرا که رب العالمین می باشد،و از آنجا که رشد تنها ویژه خوبی ها نیست بلکه بدی ها نیز رشد می یابند،توصیه مکرر خداوند بر تقواست،و همواره از عباد و بندگان خود می خواهد که تقوا را پیشه کنند، و از دانه های نامرغوب و نامفید گناه پرهیز کنند و تنها دانه هایی بکارند که سودآور باشد.
امر و نهی
در حقیقت می توان گفت که تمامی امر و نهی های کتاب خدا امر و نهی هایی در باب کاشتن است،یعنی به کاشتن دانه هایی امر،و از کاشتن دانه هایی نهی می کند مثلاً صدق به منزله دانه ای است که انسان را به کاشتن آن ترغیب و امر می نماید ولی کذب دانه ای است که نسبت به کاشت آن پرهیز می دهد.زیرا که کذب و آنچه همانند آن است بدی است،و بدی نیز در این دستگاه قابل رشد است و روز به روز افزون و افزونتر می شود،و مایه بُعد و دوری از خداوند خواهد بود،و دوری از خداوند در حقیقت دوری از نور و روشنایی است،زیرا که خداوند نور است و
1- 1) سجده7/.