نسیم رحمت صفحه 24

می نمود،از این راه مرتفع می ساختند.همچنانکه زکریا،در زندگی یک خَلَأ داشت، و آن نداشتن فرزند بود.اما از آنجا که به خداوند امیدوار بود دوران پیری و کهولت را نادیده،و فضل و توان بی منتهای او را مد نظر گرفت،و در اوج سالخوردگی و کهنسالی از خداوند طلب فرزند نمود.

«إِذْ نٰادیٰ رَبَّهُ نِدٰاءً خَفِیًّا» (1)

گوشه ای خلوت و در محلی پنهانی قرار گرفت و دست به دعا برداشت.

از این آیه پیداست دعای نهانی و در خلوت،محبوب خداست.

و در حقیت اشارتی است به اهل دعا و مناجات که جایی برگزینند که خود باشند و خدا،و مانع و مزاحمی در میان نباشد.

و اگر نماز شب و مناجات سحرگاهی از بیشترین فضیلت و قداست برخوردار است از آن روست که بیشتر در نهان و خلوت صورت می پذیرد،زیرا که بیشتر خلق خدا در خوابند.و نمازگزار در چنین حالی با خداوند به نجوا برمی خیزد،و تو گویی، با خداوند به تنهایی سخن می گوید.

کسی به حضرت سیدالشهداء علیه السلام گفت.وقتی نماز شب تمام می شود،و صدای مؤذن را می شنوم،کِسِل شده و ناراحت می شوم ! حضرت فرمود.در آن هنگامه شب انگار میان تو و خدا محفلی دوستانه است و خداوند نیز دوست ندارد پایان پذیرد،از این رو در تو اثر می گذارد.

و در چنین محفلی است که آدمی هرچه می خواهد میت واند بخواهد. ای که کام دو جهان را زخدا می طلبی هر دو موقوف به یک آه سحرگاه بود (2)

بنابراین،خلوت و پنهانی و دور از چشم مردم بودن نعمتی عظیم و گرانبهاست.

ولی ببینید که ما در خلوت های خود چه می کنیم ؟

دریغا که ما،آنچه پلیدی و نارواست برای خلوت های خود می گذاریم.