- هو الحق 1
- اشاره 3
- وتذکاری چند. 6
- اشاره 11
- وظیفه واعظان 11
- درۀ خلاف 11
- فرعون 12
- سند قرآنی 13
- محتاجان 15
- تنها بی نیاز 15
- شمه ای از رحمت حق 16
- ابر بهاران 16
- گرهگشا 17
- اشاره 22
- حاجات بزرگ 23
- قصه ای دیگر 27
- اشاره 34
- داروی دردها 35
- هفتاد رشته 35
- رهاورد وحی 36
- راز عشق در انبیاء 37
- اشاره 42
- آیینه نیاز 43
- نطفه 43
- ولادت 46
- مرگ 47
- اشاره 50
- دو بُعد 51
- نیازهای جان و بدن 51
- نیازمندی های روح 52
- نشان رحمت 53
- به عدد سوره ها 54
- رحمن،رحیم 54
- رحمانیت حق 55
- رحیمیت حق 56
- شنیدنی 58
- آمین خداوند 58
- اشاره 61
- عالَمِ اعْلیٰ 62
- اللّٰه 63
- سه حقیقت 63
- رحمن 65
- رحیم 65
- پیغام 66
- اشاره 69
- سوره حمد 70
- درباریان نابِخرد 70
- شیوه سلیمانی 71
- گنج 73
- انگشتر سلیمان 74
- اشاره 76
- بصیر 76
- سمیع 77
- راز تأخیر در اجابت 78
- سلب توفیق 78
- غفلت 79
- مُحصی 79
- وادی معنا 80
- غفلت از مرگ 80
- امداد حق 82
- رنگ حق 82
- دل نامهربان 83
- اشاره 86
- دل آلوده 87
- نور 87
- نور خداوند 87
- طهارت 88
- منتهای پاکی 89
- مایه بلا 90
- شرط یاد خداوند 92
- مراتب ذکر 93
- خداوند غایب نیست 94
- فلاح 94
- اذکار ممدوح 94
- اشاره 97
- ذات مبارک اللّٰه 97
- رحمت بیکران خداوند بر بندگان 100
- اشاره 105
- نماز انبیاء 106
- نمازی که خداوند منظور نظر دارد 106
- آیین ماندگار 111
- اشاره 115
- عمل 117
- پیوسته در کاشتن 117
- محصول 117
- یک حقیقت 117
- میهمان خویش 120
- درختان بهشت 121
- نیازمندی 122
- مزرعه جان 123
- چشم انداز 124
- نیت نیک 124
- دلباختگی 125
- زیان 125
- پوچ اندیشی 126
- پول 127
- برترین ها 127
- اشاره 131
- ملک خداوند 133
- اعطاء ملک 134
- لاف زنان 134
- ملک خدا 135
- تسلیم 136
- حکمت 137
- مایه شفاء 138
- آفریده خداوند 143
- اشاره 143
- دانه های سودآور 144
- بهشت،دوزخ 144
- عنایت حق 144
- امر و نهی 144
- محصول رفتار 149
- اشاره 155
- رحمت مُدام 156
- رحمت رحیمیه 156
- نیکوکاری 156
- رزق 156
- سرشار از رحمت 157
- اطاعت و اجابت 158
- استغفار 159
- زمینه های رحمت 159
- پیروی از کتاب 159
- شرط رحمت 160
- رحم بر خود 161
- امیدوار 162
- اشاره 165
- دعوت خداوند 166
- خواندنی 166
- احترام 167
- بهار اعتبار 167
- محبوب ترین 167
- جاودانه 168
- زنگار گناه 169
- خداوند،شیطان 169
- گوش عقل 170
- همرنگی 170
- آتش،آمرزش 170
- اشاره 173
- سکه جوانی 174
- نشانه ها 176
- زبان عمل 176
- زمزمه 178
- چشم بینا 178
- مناجات 180
- طوائف دوم 181
- بازگشت 183
- کیمیا 183
- توقف 187
- اشاره 187
- رشد شایسته 188
- تقوا و طهارت 191
- حمایت حق 191
- افراط 191
- روح متجاوزانه 192
- یوسف 195
- نوازش حق 196
- اشاره 200
- فرصت را غنیمت شمرید 202
- ترفند موثر شیطان 202
- مهر حق 203
- خصلت مردان خدا 204
- اولیاء جز زیبایی نمی بینند 204
- امواج ابهام 205
- واژه ای به نام چرا 205
- کار مردان رفتن است 206
- شنیدن و اطاعت 206
- موهبت های کثیر 211
- اقبال خداوند 211
- اشاره 211
- خزانه بی نهایت 211
- اشاره 216
- بر خلاف اسم آدمیان 217
- رحمت بی مانند 218
- باب توبه گشوده است 220
- اشاره 223
- پوشیدن عیوب 224
- شیوه 224
- جزای اعمال 229
- اشاره 232
- خطایی آشکار 233
- ترغیب به دعاء 234
- حسنه 239
- اشاره 242
- محروم 242
- نشانه تکریم خداوند 243
- باتلاق نادانی 243
- غرور به رحمت حق 244
- گمراهی 244
- معنای کریم 245
- سفره دنیا 245
- ارزش انسان 246
- آگاهی خداوند 246
- علیم 247
- جهان آخرت 248
- گره ها گشوده می شوند 249
- انگیزه مومنان 250
- قیامت را اینگونه ببینید 251
- فرشتگان 252
- پیامبران پاک 253
- دولت جاودانه 253
- زیان بزرگ 253
- اشاره 256
- دنیا و آخرت 261
- باطنی دلپذیر 265
- زیانکاران 268
- توصیه شیطان 270
راز آلودن خویش
بنابراین،کسی از گوهر ایمان برخوردار است که نخست خداوند را شهید و علیم،و آگاه و دانا بر همه چیز بداند.وکسی که اینگونه باشد،و اینگونه بیندیشد دست به هر کار ناروا و ناصواب نمی زند،و نه دست را به هر آلودگی می آلاید. (1)و تو گویی،آدمی از رهگذر ایمان به گوهری گرانمایه همچون«حیاء»دست می یابد.
«الْحَیاء مِنَ الْاِیمان» (2)
پس،هیچ ممکن نیست که حیاء باشد و ایمان نه،و یا ایمان باشد و حیاء نه.
«الْحَیاءُ وَالاِیمان قَرِنٰا جَمیعاً فَاِذا رُفِعَ احَدُهُمٰا رُفِعَ الآخر» (3)
حیاء و ایمان قرین یکدیگرند اگر یکی از میان برخاست دیگری هم می رود.
و می توان دریافت.اگر پای حیاء در میان باشد از معصیت و گناه خبری نیست،و وقتی که بساط گناه جمع و پیچیده شود آنچه هست و می ماند طاعت و بندگی خداوند است،و به دیگر سخن دین است که رخ نمایی خواهد نمود؛
«الْحَیاءُ هُو الدینُ کُلُّه» (4)
و دین که رهاورد حیاء می باشد در یک سخن؛چیزی است که سراسر خیر و رحمت و برکت را برای انسان با خود به همراه دارد؛
«الْحَیاءُ خَیْرٌ کُلُّه» (5)
جهان آخرت
و دیگر از مواردی که بنابر آیات کتاب خدا می بایست نسبت به آن نیز معتقد و باورمند بود جهان آخرت است.
1- 1) در خبر آمده است.«اذٰا لَمْ تَسْتَحْیِ فَاصْنَع مٰا شئتَ»وقتی حیا نداری هر کار سمی خواهی بکن،و این گواه آنست که وقتی حیا در میان نباشد آدمی خود را به هر چیز آلوده می سازد.
2- 2) نهج الفصاحه.
3- 3) نهج الفصاحه.
4- 4) نهج الفصاحه.
5- 5) نهج الفصاحه.