- پیشگفتار 1
- آگاهی از ولایت 2
- تأیید 4
- پیوستگی عضوی 5
- برائت 9
- رابطۀ توحیدی دوجانبه در دایرۀ ولایت 11
- ارادت 17
- وفاداری 22
- اسوه و نمونه 23
- غم و شادی 26
- اطاعت فرهنگی 31
- همراهی و اطاعت 31
- اطاعت و تسلیم 39
- تسلیم 40
- توحید در اطاعت 40
- یاری و انتقام 43
- میراث و انتظار 50
- تأیید و رد 50
- زیارت 58
- آنچه خداوند در آخرت روزی آنها می کند 65
- با ما و از ما هستند 67
- مشارکت با شهدا به سبب ولایت و برائت 69
- رستگاری و پیروزی 69
- پیوست 78
- اهل بیت (علیهم السلام) چه کسانی هستند؟ 78
- احادیث دوازده امام بعد از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) 79
- آیه تطهیر 80
هرکس قصد خدا کند، فقط به وسیله شما آغاز می کند. و هرکس او را به یکتایی بپرستد، طریق توحیدش را تنها از شما می پذیرد. و هرکس او را قصد کند، به شما رو می آورد.
بار دیگر تأکید می کنم ما جز از طریق این دید توحیدی در امتداد ولایت خدا، نمی توانیم ولایت را درک کنیم. هر فهم دیگری برای ولایت و اطاعت و محبت اهل بیت (علیهم السلام) چنانچه در امتداد این مسیر نباشد و در این موضع قرار نگیرد، برخلاف دستورات و تعالیم اهل بیت (علیهم السلام) است.
ارادت
معنای ارادت در برابر اولیای امور، این است که آنها را در ناگواریها رها نکنیم و به مخالفت و سرپیچی از دستورات آنها برنخیزیم، با آنها مقابله نکنیم، در هیچ کاری با آنها مخالفت نکنیم، از آنها فاصله نگیریم، راهی جز راه آنها در پیش نگیریم، آنها را ترک نکنیم، در کمین آسیب رساندن به آنها نباشیم، حرمت آنها را چه در حضور و چه در غیابشان نشکنیم، با آنها با مکر و حیله رفتار نکنیم، علیه آنها همگام دشمنانشان نشویم، در حقشان سستی و سهل انگاری نکنیم و از انجام هر کاری که از این قبیل باشد خودداری کنیم.
خداوند (عزوجلّ) می فرماید:
﴿یا أیها الَّذین آمنوا ادخلوا فی السلم کافه و لا تَتَّبِعوا خُطُواتِ الشَّیطانِ﴾ (1)
1- بقره208