- پیشگفتار 1
- آگاهی از ولایت 2
- تأیید 4
- پیوستگی عضوی 5
- برائت 9
- رابطۀ توحیدی دوجانبه در دایرۀ ولایت 11
- ارادت 17
- وفاداری 22
- اسوه و نمونه 23
- غم و شادی 26
- همراهی و اطاعت 31
- اطاعت فرهنگی 31
- اطاعت و تسلیم 39
- تسلیم 40
- توحید در اطاعت 40
- یاری و انتقام 43
- میراث و انتظار 50
- تأیید و رد 50
- زیارت 58
- آنچه خداوند در آخرت روزی آنها می کند 65
- با ما و از ما هستند 67
- مشارکت با شهدا به سبب ولایت و برائت 69
- رستگاری و پیروزی 69
- پیوست 78
- اهل بیت (علیهم السلام) چه کسانی هستند؟ 78
- احادیث دوازده امام بعد از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) 79
- آیه تطهیر 80
خداوند تبارک و تعالی حضرت ابراهیم (علیه السلام) و پس از او، حضرت محمد (ص) را اسوه ای نیکو برای مردم قرار داد تا مردم به آنها اقتدا کنند و خود را با آنان بسنجند.
خداوند (عزوجلّ) می فرماید: ﴿قد کانت لکم اسوه حسنه فی ابراهیم و الذین معه﴾ (1)
برای شما سرمشق خوبی در زندگی ابراهیم و کسانی که با او بودند وجود داشت.
و نیز می فرماید: ﴿لَقَد کَان لَکُم فی رسولِ اللهِ أسوه حسنه﴾ (2)
مسلماً برای شما در زندگی رسول خدا سرمشق نیکویی بود.
بعد از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) اهل بیتش و جانشینانش را اسوه ای نیکو قرار داد تا تحت تأثیر آنها، زندگی و روابط و زندگی خانوادگی مان و همچنین رابطه مان را با دوستانمان و خودمان و از همه مهم تر با خداوند اصلاح کنیم.
اثر پذیری غیر از یادگیری است و اهل بیت (علیهم السلام) معلمان و اسوه های ما هستند.
ائمه اطهار (علیهم السلام) معصوم هستند یعنی نمونه کاملی از انسانیت که
1- ممتحنه4
2- احزاب21