معاد و آثار اعتقاد به آن صفحه 108

1- [1] . حکمت عبادات، صص 23 24.

2- [2] . تفسیر نورالثقلین، ج 5، ص 132، به نقل از تفسیر المیزان، ج 18، ص 586.

در حدیث دیگری از امام صادق علیه السلام می خوانیم که امام حسین علیه السلام در برابر اصحابش آمد و چنین فرمودند:

«اِنَّ اللّه عَزَّوَجَلّ ما خَلَقَ الْعِبادَ اِلاّ لِیعرفُوه، فاذَا عرِفُوهُ عَبِدُوهُ، فَاذا عَبْدُوه اِسْتَغْنُوا بِعِبادَتِهِ عَن عِبادَهِ مَن سِواه؛(1)خداوند بزرگ بندگان را نیافریده مگر به خاطر این که او را بشناسند، هنگامی که او را بشناسند عبادتش می کنند، و هنگامی که بندگی او کنند از بندگی غیر او بینیاز می شوند».

و در آخر این که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در باب ارزش معنوی عبادت فرمودند:

«أفضَل الناس مَن عَشِقَ الْعِبادَهَ وَ عانَقَها وَ باشَرَها بِجَسِدِهِ وَ تَفْرَّغَ لَهَا؛(2) برترین مردم کسی است که عاشق عبادت باشد پس با آن معانقه کند و او را دوست بدارد و با بدن خود با آن مباشرت کند و برای آن از همه چیز فارغ شود».

4. عبادت چیست؟

پ

عبادت به معنی اطاعت است. در کتب لغت از جمله، «قاموس»، عبادت به معنای طاعت معنا شده است. «مصباح المنیر» آن را به معنی «خضوع» و انقیاد» گرفته است.(3)

در کتاب شریف «التحقیق فی کلمات القرآن المجید» آمده است: «اصل در ماده ی عبادت، نهایت تذلّل در قبال مولا همراه با اطاعت می باشد»(4)