معاد و آثار اعتقاد به آن صفحه 219

1- [1] . تفسیر نورالثقلین، ج5، ص403.

2- [2] . تفسیر کبیر، ج26، ص182.

3- [3] . سوره یس، آیه50-49.

قرآن در مورد صیحه ی دوّم می فرماید:

)وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ فَاِذاهُم مِن الأجداثِ اِلی رَبِّهِم ینسلون((1)

«[بار دیگر] در «صور» دمیده می شود، ناگهان آنها از قبرها، شتابان به سوی خدای خود به سرعت می شتابند».

این آیه نیز نشان می دهد که نفخه ی دوم مانند نفخه ی اوّل، ناگهانی است.

در برخی احادیث درباره ی ناگهانی بودن قیامت آمده است:

«تَقُومُ السَّاعهُ وَ الرّجُلانِ قَد نَشرا ثَوبَهُما یتَبایعانِ فَما یطویانَه حَتّی تَقُوم السّاعهُ وَ الرّجلُ یرفَع أکلته اِلی فَیه فَماتَصل اِلی فَیه حَتّی تَقُوم، وَ الرَّجلُ یلیط حَوضَه لِیسقی ماشیتَه فَما یسقیها حَتّی تَقُوم؛(2) قیامت برپا می شود، در حالی که دو نفر پارچه گشوده اند تا خرید و فروش کنند و هنوز در هم نپیچیده اند که رستاخیز برپا می شود و آدمی لقمه ای برای گذاشتن در دهان بالا می برد و پیش از رسیدن به دهان قیامت می شود و مردی آب حوض می گشاید تا حیوان خویش آب دهد و هنوز آب نداده قیامت قیام می کند».

- حشر در قیامت

«در قیامت هر انسان به صورت اخلاق و ملکات درونی خویش محشور می شود. اگر کسی اهل عبادت بود و به اسرار آن دست یافت و به احکام آن عمل کرد در قیامت با زیباترین چهره محشور خواهد شد و اگر از افراد عادّی بود و فقط به احکام ظاهری عمل می کرد به شکل انسانی محشور می شود که نور او