معاد و آثار اعتقاد به آن صفحه 226

1- [1] . نهج البلاغه، خطبه ی 102.

2- [2] . روم آیات 55 و 56.

علم وایمان به آنان داده شده می گویند: شما به فرمان خداتا روز قیامت [در عالم برزخ] درنگ کردید، و اکنون روز رستاخیز است؛ اما شما نمی دانستید».

نیز فرمودند: )یومَ یبْعَثُهُم اللّهُ جَمیعا((1)، «روزی که خدا همگی را برانگیزد».

گاهی نیز به آنان می فرماید:

)ثُمَّ اِنَّکُم یومَ القِیامَهِ تُبعَثُون((2)

«شما حتماً در روز قیامت برانگیخته خواهید شد».

_ مرصاد

قیامت روزی است که نخست خداوند در کمین گاه است:

)اِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرصادِ((3)

«همانا پرودرگار تو سخت در کمین است».

و سپس جهنّم در کمین بدکاران قرار گرفته است:

)اِنَّ جَهَنَّمَ کانَتْ مِرصادا * لِلطّاغینَ مَآبا((4)

«مسلماً [در آن روز] جهنّم کمین گاهی بزرگ است و محلّ بازگشتی برای طغیانگران است ».