معاد و آثار اعتقاد به آن صفحه 301

1- [1] . بحارالانوار، ج 8، ص 228.

2- [2] . سوره ی دخان، آیات 43 الی 46.

3- [3] . غاشیه، آیات 4 الی 7.

در حدیثی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله چنین آمده است:

«الضّریعُ شی ءٌ یکونُ مِن النّار یشبِهُ الشّوکَ، أشَدُّ مِرارهً مِن الصَّبرِ، وَ اَنتنُ مِنَ الجِیفَهِ، وَ اَحَرُّ مِنَ النّار، سَمّاهُ اللّه ، ضریعاً؛(1) ضریع چیزی است که در آتش دوزخ می روید، شبیه خار، تلخ تر از صبر[ صبر گیاهی است که دارای گل زرد رنگ بسیار تلخی است] و بدبوتر از مردار و سوزان تر از آتش، که خداوند آن را «ضریع» نام نهاده است».

ج _ لباس دوزخیان

در دوزخ همه چیز رنگ عذاب و کیفر دارد، حتّی «لباس» قرآن می فرماید:

)فَالَّذین کَفَرُوا قُطِعَت لَهُم ثیابٌ مِن نّار((2)

«کسانی که کافر شدند، لباس هایی از آتش برای آنها بریده شده است».

)سرابیلُهُم مِن قَطِرانٍ وَ تَغشی وُجُوهَهُم النّارُ((3)

«لباس های آنان [مجرمان] از قطران [مادّه ی چسبنده ی بدبوی قابل اشتعال] است، و صورتهایشان را آتش می پوشاند».

«سرابیل» جمع «سربال» به معنی پیراهن است از هر جنسی که باشد.(4)

«قطران» چیزی است سیاه، بدبو، چسبنده که آن را برشتر می مالند؛ یعنی پیراهن گنه کاران از این گونه چیز است و روی بدنشان را می پوشاند.(5)