- دیباچه 1
- پیش گفتار 2
- اشاره 4
- فصل اول: برادری در قرآن 4
- 1. برقراری صلح 5
- 2. وحدت، زمینه برادری است 7
- 4. نماز و زکات؛ شرط برادری 8
- 3. دعا برای برادران دینی 8
- فصل دوم: سیر تاریخی اخوت در اسلام 9
- نخستین عقد برادری 9
- نخستین عقد برادری عمومی 10
- پیوند برادری در مدینه 12
- عقد برادری در سال نهم هجرت 14
- عقد برادری در روز مباهله 15
- فصل سوم: عقد برادری پیامبر صلی الله علیه و آله و حضرت علی علیه السلام 17
- پیش از هجرت 17
- در یوم الدار 17
- پس از هجرت 18
- تواتر تاریخی برادری پیامبر صلی الله علیه و آله و حضرت علی علیه السلام 21
- منکران این واقعه 25
- اشاره 27
- چرا علی علیه السلام ؟ 27
- 1. پیوند آسمانی 28
- 2. بیان عظمت و شایستگی جانشینی حضرت علی علیه السلام 29
- 3. تنها همپایه پیامبر صلی الله علیه و آله 30
- الف) اهداف مقطعی (ناظر به جامعه آن روز عرب) 32
- 1. آمادگی برای پی ریزی حکومت اسلامی 32
- فصل چهارم: اهداف پیامبر از ایجاد اخوت میان مسلمانان 32
- اشاره 32
- 2. کمک اقتصادی به مهاجران 33
- 3. جانشینی پیوند ایمانی به جای پیوندهای قومی و نژادی 36
- 4. از بین بردن کینه ها و دشمنی ها 38
- 1. برقراری مساوات و برابری 40
- ب) اهداف کلان (ناظر به جامعه مسلمانان) 40
- اشاره 40
- 5. زدودن غربت و تنهایی مهاجران 40
- مساوات در اسلام 41
- خاستگاه مساوات در اسلام 42
- 2. برقراری تعاون و تکافل اجتماعی 46
- 1. پیوستگی ایمان و عمل 49
- فصل پنجم: حقوق برادران دینی 49
- 2. اهمیّت ادای حقوق برادران 49
- 3. حقوق برادری 51
- الف) برآورده کردن نیاز دیگران 51
- ب) آنچه برای خود دوست دارد، برای دیگران نیز دوست بدارد... 53
- ج) مهربانی و خوش رفتاری 54
- د) عیب پوشی 55
- ه_) دیدار، معانقه و مصافحه با برادران 56
- و) عفو و گذشت 58
- ز) حقوق دیگر 59
- امام خمینی (ره): 61
- فصل ششم: سخنان بزرگان 61
- مقام معظم رهبری: 62
- شهید مطهری: 62
- 1. نگرش مادی به زندگی 64
- فصل هفتم: موانع و آسیب های تحکیم روابط برادرانه 64
- اشاره 64
- 3. نبود تبلیغات لازم 65
- 2. کمبود الگوهای مناسب 65
- 4. بی توجهی به ارزش های دینی 67
- توصیه های کلی 71
- پیشنهادهای برنامه ای 72
- پرسش های مسابقه ای 72
- پرسش های کارشناسی 74
- پرسش های مصاحبه ای 74
- کتاب نامه 76
پیش می آمد، یار و یاور یکدیگر باشند. آن گونه که در کتاب های تاریخ آمده است، پیامبر بین ابوبکر و عمر، حمزه بن عبدالمطلب و زید بن حارثه، عثمان و عبدالرحمن بن عوف، زبیر و ابن مسعود، بلال و عباده بن حارثه، مصعب بن عمیر و سعدبن ابی وقاص و... عقد اخوت بست(1) و بدین ترتیب، برادری دینی برای نخستین بار پس از مطرح شدن در یوم الدار (روزی که پیامبر خویشاوندانش را به اسلام دعوت کرد و حضرت علی علیه السلام را به برادری برگزید) در سطح عموم مسلمانان به وجود آمد.
پیوند برادری در مدینه
با هجرت مسلمانان به مدینه، فصل جدیدی در تاریخ اسلام گشوده شد. پیامبر خواهان پی ریزی یک جامعه اسلامی و در رأس آن حکومت اسلامی بود. ازاین رو، نخست دستور داد مسجدی ساخته شود تا پایگاه و مرکز اجتماع مسلمانان برای عبادت و نیز فعالیت های آموزشی، سیاسی، نظامی، قضایی و... باشد. پس از این کار، پیامبر بر آن شد تا مسلمانان را برای ایجاد این نظام اسلامی و پاسداری و نگه داری از آن آماده کند. روشن است که ایجاد یک حکومت صالح و پدید آمدن امتی یکپارچه، جز در سایه پیوند محکم انسان های مؤمن میسر نمی شود. اختلاف های میان مسلمانان، سدّ بزرگی بر سر راه تحقق این اهداف والا بود. از یک سو، اختلاف میان مهاجران و انصار که دو روحیه متفاوت داشتند و پرورش یافته دو محیط مختلف بودند و از سوی دیگر، اختلاف میان خود مردم مدینه، به ویژه
1- 1. جعفر مرتضی العاملی، الصحیح من سیره النبی الاعظم، دارالهادی _ دارالسیره، 1415 ق، ج 4، ص 229؛ علی بن برهان الدین الحلبی، السیره الحلبیه، دارالاحیاء التراث العربی، ج 2، ص 292.