- دیباچه 1
- پیش گفتار 2
- اشاره 4
- فصل اول: برادری در قرآن 4
- 1. برقراری صلح 5
- 2. وحدت، زمینه برادری است 7
- 4. نماز و زکات؛ شرط برادری 8
- 3. دعا برای برادران دینی 8
- فصل دوم: سیر تاریخی اخوت در اسلام 9
- نخستین عقد برادری 9
- نخستین عقد برادری عمومی 10
- پیوند برادری در مدینه 12
- عقد برادری در سال نهم هجرت 14
- عقد برادری در روز مباهله 15
- فصل سوم: عقد برادری پیامبر صلی الله علیه و آله و حضرت علی علیه السلام 17
- پیش از هجرت 17
- در یوم الدار 17
- پس از هجرت 18
- تواتر تاریخی برادری پیامبر صلی الله علیه و آله و حضرت علی علیه السلام 21
- منکران این واقعه 25
- اشاره 27
- چرا علی علیه السلام ؟ 27
- 1. پیوند آسمانی 28
- 2. بیان عظمت و شایستگی جانشینی حضرت علی علیه السلام 29
- 3. تنها همپایه پیامبر صلی الله علیه و آله 30
- الف) اهداف مقطعی (ناظر به جامعه آن روز عرب) 32
- 1. آمادگی برای پی ریزی حکومت اسلامی 32
- فصل چهارم: اهداف پیامبر از ایجاد اخوت میان مسلمانان 32
- اشاره 32
- 2. کمک اقتصادی به مهاجران 33
- 3. جانشینی پیوند ایمانی به جای پیوندهای قومی و نژادی 36
- 4. از بین بردن کینه ها و دشمنی ها 38
- 1. برقراری مساوات و برابری 40
- ب) اهداف کلان (ناظر به جامعه مسلمانان) 40
- اشاره 40
- 5. زدودن غربت و تنهایی مهاجران 40
- مساوات در اسلام 41
- خاستگاه مساوات در اسلام 42
- 2. برقراری تعاون و تکافل اجتماعی 46
- 2. اهمیّت ادای حقوق برادران 49
- فصل پنجم: حقوق برادران دینی 49
- 1. پیوستگی ایمان و عمل 49
- 3. حقوق برادری 51
- الف) برآورده کردن نیاز دیگران 51
- ب) آنچه برای خود دوست دارد، برای دیگران نیز دوست بدارد... 53
- ج) مهربانی و خوش رفتاری 54
- د) عیب پوشی 55
- ه_) دیدار، معانقه و مصافحه با برادران 56
- و) عفو و گذشت 58
- ز) حقوق دیگر 59
- امام خمینی (ره): 61
- فصل ششم: سخنان بزرگان 61
- مقام معظم رهبری: 62
- شهید مطهری: 62
- 1. نگرش مادی به زندگی 64
- فصل هفتم: موانع و آسیب های تحکیم روابط برادرانه 64
- اشاره 64
- 3. نبود تبلیغات لازم 65
- 2. کمبود الگوهای مناسب 65
- 4. بی توجهی به ارزش های دینی 67
- توصیه های کلی 71
- پیشنهادهای برنامه ای 72
- پرسش های مسابقه ای 72
- پرسش های کارشناسی 74
- پرسش های مصاحبه ای 74
- کتاب نامه 76
هستی. سپس پیامبر این آیه را خواند: «و إخوانا علی سُرُرٍ متقابلین؛ بهشتیان برادرانه بر تخت هایی روبه روی یکدیگر نشسته اند». (حجر: 47)(1)
احمد بن حنبل در مسند خود آورده است که: «پیامبر صلی الله علیه و آله بین مردم برادری قرار داد و علی علیه السلام را واگذاشت تا این که کسی از اصحاب نماند. علی علیه السلام عرض کرد: ای رسول خدا، بین مردم عقد اخوت بستی و مرا واگذاشتی؟ پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: گمان می کنی برای چه کسی تو را نگاه داشتم؟ من تو را برای خودم واگذاشتم. تو برادر من هستی و من برادر تو هستم. اگر کسی بر تو افتخار کند و فخر بفروشد، بگو من بنده خدا و برادر رسول خدا هستم. این اخوت را بعد از تو هیچ کس ادعا نمی کند، مگر دروغ گو».
در بحارالانوار به نقل از تاریخ البلاذری و السلامی و... آمده است: «هنگامی که آیه «انما المؤمنون اخوه» نازل شد، پیامبر بین افرادی که نظیر و شبیه یکدیگر بودند عقد اخوت بست: بین ابوبکر و عمر و... ، تا این که بین همه اصحاب براساس منزلت هایشان برادری برقرار کرد. سپس به حضرت علی علیه السلام فرمود: ای علی، تو برادر من و من برادر تو هستم».(2)
تواتر تاریخی برادری پیامبر صلی الله علیه و آله و حضرت علی علیه السلام
واقعه مؤاخات جزو متواترات تاریخ اسلام است. به جز منابع شیعه، پنجاه منبع از اهل سنت _ بنا بر گردآوری علامه امینی در کتاب ارزشمند الغدیر _
1- 1. هاشم حسینی بحرانی، غایه المرام، صص 480 و 481، ح پانزدهم و هجدهم.
2- 2. ابی جعفر محمّد بن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، دارالاضواء، 1405، ج 1، ص 366. برگرفته از: بحارالانوار، ج 38، صص 335 و 336.