پیمان پایدار ویژه نامه عقد اخوت؛ سنت دیرپای اسلام صفحه 40

وَ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنْتُمْ أَعْداءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوانًا. (آل عمران: 103)

و به یاد آرید نعمت خداوند بر شما را که با هم دشمن بودید و خدا در دل های شما الفت و مهربانی انداخت و به لطف و نعمت خداوند همه برادر دینی یکدیگر شدید.

5. زدودن غربت و تنهایی مهاجران

با هجرت مهاجران به مدینه، رنج دوری از وطن و خانه، بر طرد شدن از سوی خویشان و قبیله افزوده شد.

احساس غربت و تنهایی و نداشتن یاور و پشتیبان، آنها را آزار می داد و روحیه شان را تضعیف می کرد. پیامبر صلی الله علیه و آله با ایجاد اخوت میان مهاجر و انصار، تا حدود زیادی این مشکل را برطرف کرد و احساس تنهایی را از دل آنان زدود و امید و اطمینان به آینده ای روشن را جانشین آن کرد.

«منظور از برادری، به وجود آوردن ارتباط اجتماعی و روحی بود و بر همین اساس، هر یک از افراد مهاجران، ارتباط و هم بستگی عمیقی با مردم مدینه پیدا می کرد، از عزلت و تنهایی خود می کاست و زمینه ارتباط میان خود و دیگران را گسترش داده، پناهگاه روحی نوینی را برای خود ایجاد می نمود که بر اثر آن، سختی ها کاهش و در نهایت اهداف اخلاق اسلامی عملی گردید».(1)

ب) اهداف کلان (ناظر به جامعه مسلمانان)

1. برقراری مساوات و برابری

اشاره