پیمان پایدار ویژه نامه عقد اخوت؛ سنت دیرپای اسلام صفحه 5

27)

اسراف کار و شیطان از نظر سنخیت و ملازمت مانند دو برادر مهربان هستند که همیشه باهمند.(1)

«و لا تَکُونُوا کَالَّذینَ کَفَرُوا وَ قالُوا لإِخْوانِهِمْ؛ مانند کافران نباشید که به برادران خود گفتند...» (آل عمران: 156)که منظور، گروه دیگری از کافران و هم کیشان آنهاست.

دسته سوم: کسانی که در پاکی و صفا مشترکند و اختلافی ندارند، برادر یکدیگر خوانده شده اند:

«إِخْوانًا عَلی سُرُرٍ مُتَقابِلینَ؛ بهشتیان برادرانه بر تخت هایی روبه روی یکدیگر نشسته اند».(2) یعنی بین آنها هیچ گونه اختلافی نیست و ازاین رو، برادر خوانده می شوند. در آیه ای دیگر خطاب به حضرت مریم آمده است:

«یا أُخْتَ هارُونَ ما کانَ أَبُوکِ امْرَأَ سَوْءٍ؛ ای خواهر هارون، پدر تو انسانی ناصالح نبود.» (مریم: 28) حضرت مریم خواهر نَسَبی حضرت هارون نبود، ولی در صلاحیت و پاکدامنی همچون او بود و ازاین رو، خواهر او خوانده شده است.(3)

و ولی دسته چهارم، آیاتی است که درباره برادری دینی بین مؤمنان است و در این جا برخی از آنها را بررسی می کنیم:

1. برقراری صلح

1- 1. علامه طباطبایی، المیزان، مؤسسه الاعلمی، 1391 ه . ق، ج 3، ص 112.
2- 2. حجر: 47.
3- 3. راغب اصفهانی، معجم مفردات الفاظ القرآن، دارالکتاب العربی، ص 8.