اخلاق زیست محیطی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله صفحه 103

روح نواز و شادی بخش است.

این طراوت و نشاط گیاهان در انسان دل افسرده، انگیزه می آفریند و در وی روح نشاط می دمد و به آینده اش امیدوار می سازد و به تلاش و کار وا می دارد. علامه شعرانی نوشته است:

خرّمی گیاه سبز و درخت و گل و شکوفه که در این آیات ذکر شده، در انسان رغبت و نشاطی به وجود می آورد که زمین را آباد کند و کشت و زرع بسیار شود و روزی مردم فراخ گردد.(1)

ج) جنگل و مرتع؛ آیه، نعمت و متاع زندگی

ج) جنگل و مرتع؛ آیه، نعمت و متاع زندگی

به طور کلی، از جنگل و مرتع در قرآن با واژه هایی چون «نبات»، «زوج کریم»، «جنّات معروشات»، «جنّات الفاف»، «حدائق غُلْب»، «اَبّ» و «مرعی» یاد شده است. برخی از این یادکردها و نکته های آموزنده آنها را مرور می کنیم:

اول:

وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجْنا بِهِ أَزْواجًا مِنْ نَباتٍ شَتّی کُلُوا وَ ارْعَوْا أَنْعامَکُمْ إِنَّ فی ذلِکَ َلآیاتٍ ِلأُولِی النُّهی. (طه: 53 و 54)

و از آسمان آبی فرود آورد. پس به وسیله آن، رستنی های گوناگون، جفت جفت بیرون آوردیم. بخورید و دام هایتان را بچرانید که همانا در اینها نشانه هایی برای خردمندان است.

این آیه متذکر می شود که جنگل و مرتع صرفاً برای استفاده انسان آفریده نشده است که هرگونه دلش خواست، در آن تصرف و آن را غارت کند؛ چه آنکه انعام نیز در آن سهمی دارند و از چرای در آن روزی، می خورند. ازاین رو،