اخلاق زیست محیطی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله صفحه 131

د) آمرزش به واسطه نجات سگ

د) آمرزش به واسطه نجات سگ

رسول اللّه صلی الله علیه و آله فرمود: «مردی از مسیری بیابانی عبور می کرد. تشنه اش شد. پس وارد چاهی گردید و از آن آب نوشید. هنگامی که از چاه بیرون آمد، سگ تشنه ای دید که از شدت تشنگی زبانش را به خاک نمناک می مالید. مرد با خود گفت: این زبان بسته نیز مثل من تشنه است. پس دوباره وارد چاه شد. کفش خود را از آب پر کرد و آن را به دندان گرفت. از چاه خارج شد و آن را جلو سگ گذاشت و حیوان را سیراب کرد و بدین وسیله مورد آمرزش الهی قرار گرفت. یاران حضرت که این جریان را از وی شنیدند، گفتند: ای رسول خدا صلی الله علیه و آله ! مگر به واسطه خدمت و دل سوزی به حیوانات نیز پاداش داریم؟ فرمود: برای سیراب کردن هر جگرتشنه ای، پاداش است».(1)

حضرت فرمود: «زنی بدکاره سگی را دید که بر سر چاهی له له می زد و کم مانده بود که از تشنگی تلف شود. زن کفش خود را درآورد و آن را به روسری اش بست و از چاه آب کشید و به حیوان داد. پس خداوند به سبب این کار از گناهانش گذشت».(2)

ذ) دوزخ، سزای زجرکش کردن گربه

ذ) دوزخ، سزای زجرکش کردن گربه

حضرت فرمود: «زنی به سبب آنکه گربه ای را بسته بود و اجازه نمی داد برای غذای خود شکار کند و بدین سبب مرد، مستوجب آتش دوزخ شد».(3)

1- المبسوط، ج 6، ص 47؛ کنزالعمّال، ج 6، ص 420.
2- کنزالعمّال، ح 43116.
3- کنزالعمّال، ح 43695.