اندیشه های تربیتی استاد مرتضی مطهری (ره) صفحه 194

پیروزی مسلکی و هدفی او را در برداشت». (1)

چهار _ آسان گیری و نرمش در تربیت

«پیغمبر فرمود: «بُعِثْتُ عَلی الشَریعَهِ السَّمْحَهَ السَّهْلَهَ؛ خدا مرا بر شریعت و دینی باگذشت و سهل و آسان مبعوث کرده است.» [اسلام] دینی است عملی، دین غیر عملی نیست. مبلّغ باید مبلّغ سماحت و سهولت این دین باشد. کاری کند که مردم به امر دین تشویق و ترغیب بشوند». (2)

یکی از راه های آسان گیری، همراه کردن متربی با برنامه های تربیتی و اشتیاق آفرینی در اوست. «هر کسی را در هر سنی که هست اگر می خواهند تربیت کنند و پرورش دهند، اول باید برایش روشن کنند، بفهمد که چه دارند می گویند و برای چه؛ بعد در همان سیر او را پرورش بدهند تا پرورشش توأم با شوق و رغبت باشد.

پیغمبر اکرم وقتی مبلّغ به اطراف و اکناف می فرستاد، توصیه هایی می کرد. از آن جمله وقتی معاذ بن جبل را به یمن فرستاد، این چند جمله را به او فرمود: «بَشِّرْ وَ لا تُنَفِّرْ، یَسِّرْ وَ لا تُعَسِّر»؛ به مردم نوید بده، بشارت بده، مردم را تشویق کن، نترسان، طوری اسلام را برای مردم بیان نکن که از آن وحشت کنند، آن قدر سخت و مشکل برای مردم بیان نکن که از اول بگویند چه کار سختی! مطلب را طوری بگو که بفهمند تو اصلاً چیز خوبی برایشان آورده ای و شوق و رغبتشان به سوی آن تحریک شود! در کارها آسان بگیر، سخت نگیر! درست عکس عملی که ما غالباً می کنیم، آن قدر سخت می گیریم که مردم را از اسلام بیزار می کنیم.