مجموعه مقالاتی درباره همت و کار مضاعف صفحه 135

بر در حق هر که کار و بار ندارد

نزد حق او هیچ اع__تبار ندارد

همچنین سعدی شیرازی، کاهلی و تنبلی را بسیار نکوهش کرده است و با زبان فاخر و ابیاتی سهل و ممتنع، معانی بس عظیم را در قالب کلمات گنجانیده است و اعتقاد به این دارد که این دنیا پلی است به سوی آخرت؛ پس نباید نشست و بی کار ماند؛ بلکه باید با کار و کوشش وافر، خود را برای آخرت آماده کرد تا با دست پر به آنجا رفت. او نیز چون فردوسی معتقد است که دست یافتن به گنج، بی رنج و مشقت، حاصل نمی شود.

نابرده رنج، گنج میسر نمی شود

مزد آن گرفت جان برادر که کار ک_رد

هر کو عمل نکرد و عنایت امید داش_ت

دانه نکاشت ابله و دخل انتظار ک___رد

پروین اعتصامی در یکی از قصایدش نگران است که چرا عده ای بازوی توانا داشتند، ولی تلاش نکردند.

بود بازوت توانا و نکوشیدی

کاهلی بیخ تو بر کند به ناچاری

عطار نیشابوری در مثنوی اسرار نامه به انسان تنبل می گوید:

دلت در تنگنای تنبلی ماند

تنت در چار میخ کاهلی ماند

و میرزاده عشقی هم گفته:

من به جز تنبلی این را چه بنامم که تو هی

خفته هر روزه و روزی ز فلک می خواهی

اوحدی مراغه ای هم در جام جم می گوید:

کاهلی را به خویش راه مده

دل به این آب و این گیاه مده

6. نتیجه گیری

6. نتیجه گیری

می دانیم که همه کشورها دارای تاریخ متفاوت و منحصر به فردی می باشند که برای پیشرفت و توسعه باید به آن توجه و از آن برای برنامه ریزی و هدایت کشور بهره برداری کنند. از آن جمله، مسائل مربوط به حوزه همت مضاعف