مجموعه مقالاتی درباره همت و کار مضاعف صفحه 93

چون امکان انجام وظایف نیست.

البته آدمیان نیز اغلب خیلی کمتر از حد توان خود کار می کنند. توانایی که خدا در اختیار انسان قرار داده است، بسیار بیشتر از آن چیزی است که قابل استفاده قرار می گیرد. این مشکل هم مربوط به حیطه اندیشه است؛ زیرا از عقل، فکر و قوه دراکه، بسیار کمتر از حد انتظار بهره جسته می شود و هم مربوط به حیطه عمل و فعالیت های جسمی. عقل و بدن آدمی نیز به این وضعیت (کاهلی و بی فکری) عادت می کند؛ زیرا جسم و روح انسان را هرگونه که عادت دهیم، به همان نوع فعالیت خو می گیرد. برای نمونه، در نامه 45 نهج البلاغه که خطاب به عثمان بن حنیف نوشته شده می خوانیم که فردی از حضرت علی علیه السلام سؤال می کند: تو که غذایت نان جوین است، خواب کم داری و... چگونه است که آن قدر قوی هستی و در مقابل شجاعان عرب ایستادگی می کنی؟ با اینکه باید ضعیف و آسیب پذیر باشی؟ حضرت فرمود: «شما سخت در اشتباه هستی، درختانی که به آن کود و آب می دهی، وجین و حرس می کنی، آن درخت ثمره و بار خود را نمی تواند نگه دارد. اما درختان بیابان که در معرض باد و بوران شدیدند، سخت، سفت، محکم و مقاوم هستند. به عبارت دیگر، ظرفیت و توان افراد قابلیت اضافه شدن را دارند. با این همه استقامت بدنی و پایداری افراد سقف مشخصی دارد که در واگذاری مسئولیت ها باید به آن توجه کرد.

پنج _ توجه به صاحبان اندیشه

پنج _ توجه به صاحبان اندیشه

اگر قرار است همت و کار مضاعف به درستی و به صورت کیفی به بار بنشیند، بحث اندیشه، بحث بسیار مهمی است. ممکن است در رشته ای5000 دانشجو مشغول به تحصیل باشند، اما در این بین، تعداد محدودی از آنها توان تولید علم و نوآوری داشته باشند. اساتید متعددی در دانشگاه ها تدریس می کنند، اما تعداد کمی از آنها اندیشه های تازه دارند. نظام اگر برنامه ای