قهر و آشتی در اسلام صفحه 33

صفحه 33

ص:39

شوخی هایی که با توهین و تحقیر دیگران همراه است، دل دوستان را می رنجاند و کینه و کدورت به بار می آورد و زمینه ساز بسیاری از اختلاف ها می شود. حضرت علی(ع) درباره چنین شوخی هایی می فرماید: «برای هر چیزی بذری است و بذر دشمنی، مزاح است.»(1) بنابراین، شوخی با دوستان نباید با سخنان زشت و توهین آمیز یا مسخره کردن و تحقیر آنها همراه شود. در غیر این صورت، حاصلی جز جدایی و نفرت نخواهد داشت. افزون بر آن، به تعبیر حضرت علی(ع) زشت گویی، شیوه فرومایگان است.(2)

در دین اسلام آن مزاح و شوخی سفارش شده است که با هدف شاد کردن دل دوستان و مؤمنان صورت گیرد و یاد خدا را از دل بیرون نبرد و موجب گناه و آلوده شدن به حرام الهی نشود.

ب) قهر با همسایگان

اشاره

ب) قهر با همسایگان

رابطه با همسایگان نیز جزو روابط اجتماعی است. در تعریف همسایه آمده است: «هم دیوار، دو تن که در کنار هم خانه دارند.»(3) و پیامبر گرامی اسلام، حد همسایگی را چهل خانه از چهار طرف خوانده است.(4)از آداب همسایه داری آن است که اگر همسایه ای بر اسرار و مسائل خصوصی همسایه اش آگاه شد، آن را با دیگران در میان نگذارد، همان گونه که امام سجاد(ع) فرمود: «چنانچه بر عیب همسایه ات آگاه شدی، باید آن را پنهان


1- شرح غرر الحکم، ج 5، ص 24.
2- شرح غرر الحکم، ج 5، ص 127.
3- مصطفی حسینی دشتی، معارف و معاریف، (دایره المعارف جامع اسلامی)، تهران، مؤسسه فرهنگی آرایه، 1379، چ 3، ج 10، ص 518.
4- اصول کافی، ج 2، ص 669.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه