قهر و آشتی در اسلام صفحه 49

ص:55

دیگران به او علاقه ای ندارند و بیزاری آنها از او، به دلیل کمبودی در وجود اوست.

بنابراین، با این احساس خودکم بینی و رانده شدن از سوی اطرافیان، هنگام رویارویی با مشکلات و سختی های زندگی اعتماد به نفس لازم برای تصمیم گیری را ندارد و همواره با نگرانی و پریشانی، برای تصمیم خود پی آمدهای منفی پیش بینی می کند. در پیشامدهای ناخوشایند نیز دیگران را مقصر می داند و از همه کس و همه چیز ناراضی است و پیوسته در حال گله و شکایت از آنهاست.

پنج _ خارج شدن از دایره مسلمانی

پنج _ خارج شدن از دایره مسلمانی

اسلام کسانی را که با هم قهر می کنند و دل هایشان را پر از کینه و کدورت می سازند، خارج از گروه مسلمانان معرفی کرده است. پیامبر گرامی اسلام دراین باره فرموده است:

لا یَتَهاجَرُ الرَّجُلانِ قَدْ دَخَلا فِی الْإِسْلامِ إِلّا خَرَجَ أَحَدُهُمَا مِنْهُ.(1)

دو نفر که به دین اسلام درآمده اند از یکدیگر قهر نکنند، مگر اینکه یکی از آنان از اسلام خارج شود... .

این پی آمد، بیانگر شدت زشتی این عمل است و برای آنان که ادعای مسلمانی دارند، لازم است سفارش های دین و آموزه های اسلامی را بر خواسته های خود و هواهای نفسانی ترجیح دهند.

شش _ محروم شدن از آمرزش الهی

شش _ محروم شدن از آمرزش الهی

از دیگر پی آمدهای قهر، دوری از آمرزش الهی است. هر کسی در زندگی خود کم و بیش مرتکب خطاهایی می شود، ولی همه چشم امید به بخشش و آمرزش الهی دارند. اعمال بندگان در آمرزش الهی