گفتارهایی در رابطه با روابط والدین با فرزندان صفحه 20

ص:27

نه، از پدران مسلمانشان که چیزی از احکام دین را به آنان نمی آموزند و اگر فرزندان بخواهند خود در پی آموزش مسائل دینی برآیند، آنان را از این کار بازمی دارند و تنها به این دل خوشند که فرزندانشان، بهره ناچیزی از دنیا به دست آورند. من از این قبیل پدران بیزارم و آنان نیز از من بیزارند.(1)

د) عوامل اثرگذار بر تربیت دینی کودکان

اشاره

د) عوامل اثرگذار بر تربیت دینی کودکان

زیر فصل ها

یک _ تربیت دینی کودک در قالب بازی

دو_ روش تربیتی عادت

سه _ تربیت دینی کودکان در قالب مراسم دینی

چهار_ روش تجربه زندگی

پنج _ روش تربیتی عفو

شش _ کودک و دوستان

هفت _ آشناسازی کودکان با اهل بیت(ع)

یک _ تربیت دینی کودک در قالب بازی

یک _ تربیت دینی کودک در قالب بازی

پیامبر اسلام می فرماید: «مَنْ کانَ عِنْدَه صَبِیٌّ فَلْیَتصَابَ لَه؛ هر کس کودکی نزدش است، باید رفتارهای متناسب با او انجام دهد و خود را به صورت هم بازی کودک درآورد».(2)

هر اندازه والدین بتوانند شیوه های تربیتی کودکان را با بازی و سرگرمی همراه کنند و جنبه تحکم را کاهش دهند، در تربیت فرزندانشان موفق تر خواهند بود.

در سیره رسول گرامی اسلام، بزرگداشت کودکان و اهمیت دادن به بازی آنان بسیار چشمگیر است، چنان که این بزرگ معلم عالم بشری، سجده خویش را در نماز، چندان طولانی کرد که نوه های عزیزش بازی اسب سواری خود را به پایان برسانند.(3)

پدر و مادر می توانند شیوه درست وضو گرفتن را به صورت نمایش و بازی، به کودکان آموزش دهند و از آنان بخواهند این کار را تکرار کنند. همچنین آنها می توانند با به راه انداختن بازی هایی که جنبه اتحاد، پیروزی، همکاری و فداکاری در آنها بیشتر است، با کودکان خویش هم بازی شوند.

1- مستدرک الوسائل، ج 15، ص 164.
2- وسائل الشیعه، ج 15، ص 203.
3- نک: صابر محمدی، «تربیت دینی کودک»، ماهنامه شمیم یاس، ش63، ص 3.