روزه سپر مومن به ضمیمه احکام روزه صفحه 68

ص:78

نیست، فوری آن را انجام دهد.

4- اگر کفاره بر انسان واجب شود و بدون اینکه به جا آورد، چند سال بر آن بگذرد، چیزی بر آن اضافه نمی شود.

5- اگر روزه خود را با کار حرامی؛ مانند: استمناء، باطل کند، کفاره جمع واجب می شود؛ یعنی باید یک برده آزاد کند و دو ماه روزه بگیرد و به شصت فقیر طعام بدهد. اگر هر سه برایش ممکن نیست، هر کدام آنها را که می تواند باید انجام دهد.

6- کسی که قضای روزه ماه رمضان را گرفته، اگر بعد از ظهر عمداً آن را باطل کند، باید به ده فقیر، هر کدام یک مُد طعام بدهد و اگر نمی تواند طعام بدهد، باید سه روز پی درپی روزه بگیرد.

در موارد زیر نه قضا واجب است و نه کفاره:

1- روزه های ایام کفر برای تازه مسلمان؛ یعنی اگر کافری مسلمان شود قضای روزه های واجب گذشته واجب نیست.

2- کسی که به سبب پیری نمی تواند روزه بگیرد و بعد از ماه رمضان هم نمی تواند قضای آن را انجام دهد؛ ولی اگر روزه گرفتن برایش دشوار است، باید برای هر روز، یک مُد طعام به فقیر بدهد.

روزه قضای پدر و مادر:

پس از مرگ پدر، پسر بزرگ او باید نمازها و روزه های قضا شده او را به جا آورد و احتیاط مستحب است قضای نماز و روزه های مادر را هم به جا آورد.