- اشاره 1
- حکومت اسلامی 1
- خلأ سیاسی و فکریِ پس از دوران استبداد 3
- برنامه های نظام استبدادی برای خلأفکری و سیاسی 3
- بیداری و آگاهی سیاسی 4
- احساس و بینش 7
- علت وحشت از حکومت اسلامی 8
- اشاره 8
- 1. ابهام و عدم شناخت 9
- 2. تبلیغات غرض آلود 9
- 3. الگوهای غلط 10
- مقایسه نادرست اسلام با مسیحیت 10
- حکومت؛ موهبتِ الهیِ 12
- 1. استبدادی 14
- اقسام حکومت 14
- 3. استبدادی گروهی 15
- 4. دموکراسی اصلی 16
- 1. استثمار گروهی 17
- 2. تأثیرگذاری اقلیت ها بر اکثریت 17
- اشاره 17
- 4. دنباله روی، به جای رهبری 18
- اشاره 22
- چهار اصل مهم اسلامی 22
- 2. مراجعه به اهل خبره 23
- 1. مشارکت مردم در امور اجتماعی 23
- 3. ولایت فقیه 23
- 4. ممنوعیت اختلال در نظام اجتماعی 23
- نتیجه گیری 25
- 1. ضرورت هوشیاری در مرحله پس از پیروزی 26
- چند نکته مهم، چند هشدار 26
- 2. حفظ وحدت بین همه گروه ها 27
- 3. انحصاری نبودن حکومت اسلامی 28
- اهمیت امور قضایی 29
- 4. تفکیک ناپذیری سیاست از روحانیت 29
- تفاوت ارتش حکومت اسلامی با حکومت های دیگر 30
- دورنمای اقتصادی در حکومت اسلامی 32
- 2. اقتصاد وسیله است، نه هدف 34
- 1. مالکیت خدا 34
- ویژگی های اقتصاد اسلامی 34
- اشاره 34
- 3. کنترل درآمد و مصرف 35
- 4. مبارزه با ثروت اندوزی 35
- صنعت و تکنولوژی 36
- منابع زیر زمینی در حکومت اسلامی 37
- اقلیت های مذهبی 39
- حقوق زنان 40
- روابط بین المللی 40
- مقدمه 42
- ویژگی های اقتصاد اسلامی 44
- ویژگی اول: درآمیختن مسائل مادی با مبانی معنوی 44
- ویژگی دوم: پرورش هم زمان آزادی، عدالت و استقلال 45
- اقسام مالکیت 50
- رابطه معقول کار و درآمد 51
- 1. مبارزه با تمرکز 53
- اشاره 53
- 3. مبارزه شدید با اسراف و نظارت بر مصرف 54
- 2. مبارزه با احتکار 54
- تفاوت بانک داری استعماری و بانک داری اسلامی 55
- اشاره 57
- 2. تأسیس بانک های قرض الحسنه 57
- 1. تشکیل بانک های مضاربه 57
چهره اصلی حکومت دموکراسی
اشاره
با وجود تمام امتیازاتی که حکومت دموکراسی دارد، با درنگی در عمق و محصول نهایی آن، برخلاف ظاهر زیبایش، چهره وحشتناکی دارد؛ زیرا :
1. استثمار گروهی
نخستین محصول حکومت اکثریت ها، با توجه به اینکه اقلیت ها همیشه محدود و ناچیز نیستند که بتوان در محاسبات گروهی آنها را نادیده گرفت، این است که استثمار دستجمعی را مجاز می شمرد و به 51 درصد جمعیت مردم جهان اجازه می دهد افکار و مقاصد خود را بر 49 درصد جمعیت تحمیل کنند و برای حفظ منافع اکثریت، منافع گروهی که گاهی یک درصد کمتر از اکثریت هستند، نادیده بگیرند و این آسیب بزرگ تحت عنوان مترقی ترین نوع حکومت، بر عدالت و آزادی وارد می شود.
2. تأثیرگذاری اقلیت ها بر اکثریت
عیب بزرگ تر این نوع حکومت غالباً اقلیت ها در چهره اکثریت ظاهر می شوند و عقاید خود را بر آنها تحمیل می کنند، به این ترتیب که صاحبان زر و زور با تبلیغ مستقیم و غیر مستقیم، اهداف، برنامه ها و اشخاص مورد نظر خویش را از طریق رسانه ها مانند مطبوعات تجاری، رادیو و تلویزیون، اکثریت را به گونه ای شستشوی مغزی می کنند و افکار عموی را به سوی خواسته های خود سوق می دهند که عملاً حکومتی بر سر کار آید که فقط در مسیر منافع این اقلیت متکاثر (افزون طلبان قدرت و پول) گام بردارد.
به همین دلیل جای تعجب نیست که در کشورهایی که با چنین نظام سیاسی اداره می شوند، حکومت ها معمولا نماینده و حافظ منافع بورژواها و سرمایه داران بزرگ اند؛ هرچند به ظاهر انتخابات آزاد با مشارکت عموم مردم و بدون مداخله کسی در صندوق های رأی صورت می گیرد. البته اگر اکثریت بتواند نخست این گروه را از تخت قدرت پایین بکشد، سپس انتخاباتی صورت گیرد، ممکن است اکثریت واقعی بر مقدرات جامعه حاکم شوند، ولی این کار هم سر از دور و تسلسل و محال درمی آورد.