بررسی فشرده ای پیرامون طرح حکومت اسلامی صفحه 22

(مردم) جمع می شوند؛ آن چنان که قرآن می گوید: (و اذا حکمتم بین الناس أن تحکموا بالعدل...لیقوم الناس بالقسط).

حاکمان اسلامی با الهام از این تعلیمات، وظیفه اصلی خود را اصلاح هر چه بیشتر مفاسد می دانند: (ان ارید إلا الأصلاح ما استطعت). آنها نه تنها تمایلات - احیاناً - نادرست موکلین خود را در نظر نمی گیرند، بلکه حتی از ملامت و سرزنش احتمالی آنان در اجرای حق و عدالت نیز پروا ندارند (لا تأخذهم فی الله لومه لائم). به این ترتیب نمایندگان در حکومت اسلامی هیچ گاه به این نمی اندیشند که ما نماینده فلان گروهیم و باید بر تمایلِ آنها حتی اگر نامشروع باشد، تکیه کنیم، بلکه چون این کار با عدالت اسلامی ناسازگار است، اگر مرتکب چنین چیزی شوند، از عدالت می افتند و خود به خود مقام نمایندگی را از دست می دهند.

بنابراین حکومت اسلامی به استثمار و استبداد در اشکال مختلف پایان می دهد، آزادی های منطقی را برای همه انسان ها محترم می شمرد و راه را برای پیشرفت به سوی زندگیِ پاکِ انسانیِ آمیخته با حق و عدالت، با مشارکت همه گروه ها می گشاید؛ حکومتی که تمام خطوطش سرانجام به خداوند می پیوندد.

چهار اصل مهم اسلامی

اشاره

کم نیستند کسانی که حکومت اسلامی را با حکومت استبدادی مقایسه می کنند و با این مقایسه، می توانند مشکلات فراوانی به بار آورند، و در یکپارچگی و وحدت مردم خلل ایجاد می کنند. این حساسیت مولود سال ها حکومت خودکامه در بدترین شکل استبدادی است و آثار آن سال ها در افکار باقی خواهد ماند، می تواند عامل موثری برای پیشگیری از بازگشت به استبداد هم باشد؛ هرچند تیغ تهمت زنندگان را هم تیزتر می کند و برای آنان زمینه ای فراهم می سازد تا مردم را از حکومت اسلامی وحشت زده کنند، اما به عکس این پندار، در طرح حکومت اسلامی، اگر به درستی اجرا شود، جایی برای استبداد نخواهد بود.

در تبیین این نکته، لازم است ابتدا به بررسی طرح کلی و شکل سیاسی حکومت