بررسی فشرده ای پیرامون طرح حکومت اسلامی صفحه 37

سرشکستگی عقب ماندگی صنعتی را بر خود هموار سازد که: (العزّه للّه و لرسوله و للمومنین). ولی در اینجا حکومت اسلامی بر دو اصل اساسی تکیه می کند :

اصل نخست اینکه استفاده از صنایع دیگران نباید به بهای قرار گرفتن در حوزه استعمار آنها تمام شود که توسعه صنعتی، چیزی است و استعمار صنعتی، چیز دیگر. در حکومت اسلامی اولی مطرح است، نه دومی.

تحمیل یک مشت کارشناس خارجی با حقوق های گزاف و سرسام آور بر بیت المال مسلمین، در مواردی که وجودشان غیر ضروری است، نه عاقلانه و شرافتمندانه، نه لازمه صنعتی شدن، و نه حکومت اسلامی آن را تحمل می کند.

اصل دوم اینکه پایه های حکومت اسلامی بر «سادگی زندگی» گذاشته می شود، از «صنایع لوکس» که در مسیر تجمل پرستی، اسراف و تبذیر، ضایع ساختن نیروهای انسانی، و فرار بی دلیل ارزهای کشور قرار می گیرد، شدیداً پرهیز خواهد شد، تا زندگی در همه سطوح به شکل ساده درآید و امکان بهره گیری همه افراد جامعه از نیازمندی های اصیل و واقعی فراهم گردد.

بر اساس آمار، اگر تمام منابع اقتصادی روی زمین به کار گرفته شود، باز امکان فراهم آوردن زندگی لوکس و تجملی همانند زندگی برخی از مردم آمریکا و اروپا، برای تمام مردم روی زمین وجود ندارد؛ در حالی که تعلیمات اسلامی همه مردم جهان را عضو یک خانواده می داند، ولی این گونه مسائل برای آنها که تنها متعلق به یک جامعه و یک کشورند، جنبه افسانه ای و آرمانی دارد. حقوق بشر در نزد آنها الفاظی توخالی یا امری تشریفاتی برای تزئین دموکراسی است که وقتی پای منافعشان به میان آید، فوراً برچیده می شود.

منابع زیر زمینی در حکومت اسلامی

شاید بیشترین نگرانی کسانی که از عنوان حکومت اسلامی در وحشت اند و یا همچون روزنامه تایمز لندن، آن را فکر مبهمی می دانند، از ناحیه منابع زیرزمینی ما مخصوصاً نفت ماست. آنها گمان می کنند حکومت اسلامی با روش تعصب آمیز و انعطاف ناپذیری که در پیش خواهد گرفت، لوله های نفت را بر مردم جهان خواهد