یک گام تا خدا : مباحثی پیرامون تکبر و خودخواهی صفحه 142

1- الکافی، ج 2، ص 351؛ بحارالانوار، ج 72، ص 157.

مستمند یا غیر مستمندی را حقیر شمارد، خدای عز وجل پیوسته او را تحقیر کند و با او دشمن باشد، تا این که از حقیر شمردن او دست بردارد

کسی که بنده ها را تحقیر می کند، خود او نزد خدا کوچک می شود. خدا می گوید: من تو را دوست ندارم تا بروی جبران کنی. دست از تحقیر کردن بردار تا جبران شود. مواظب باشیم هیچ وقت کسی را تحقیر نکنیم، به چشم بد به او نگاه نکنیم، حتّی بدترین خلق را به دید خدایی نگاه کنیم.

دنیا پرستی

درباره مهمان هایی که بر ما وارد می شوند، در پذیرایی هایی که در مجالس می کنیم، خیلی باید مراقب باشیم. همه ما مبتلا هستیم. این آقا رئیس است، این آقا مدیر کل است، این آقا عنوان دارد، این آقا شهرت دارد، این آقا پول دارد، بفرمایید بالای مجلس در تالارها، در روضه های، در مجالس.

یک موقع معیارهای خدایی است؛ تقوا دارد، علم دارد، خدا او را بزرگ کرده است، ما هم قبول می کنیم. ولی این که معیارهای دنیایی را معیار قرار می دهیم، غلط است.

مخصوص خانم ها باید خیلی مواظب باشند. خانمی می آید که لباس کذایی دارد، طلا به خود خیلی آویزان کرده است، لباس شیکی پوشیده است، به خاطر دنیا او را بیش از دیگران احترام می کنیم. در واقع ما دنیاپرست هستیم. پول پرست هستیم، طلاپرست هستیم، لباس پرست