یک گام تا خدا : مباحثی پیرامون تکبر و خودخواهی صفحه 319

یَنصُرُهُ ظَالِماً وَ مَظلُوماً؛(1) او را کمک کند، ظالم باشد یا مظلوم. یعنی مؤمن باید بار و کمک برادر مؤمن خود باشد، چه در حال ظالم بودن او، چه در حال مظلوم بودن او. بعد فرمودند:

فَاَمَّا نُضرَتُهُ ظالماً فَیَرُدُّهُ عَن ظُلمِهِ وَ اَمَّا مَظلوماً فَیعینُهُ عَلی أَخذِ حَقَّهِ؛ اما یاری او در ستمکاری اش این است که او را از ستمش برگرداند. و یاری در مظلومی او این است که کمکش کند حقش

را بستاند. در حال مظلوم بودن که خیلی واضح است، یعنی به یک معنا وظیفه همه هستی و عالم است به او کمک کنند. اما اگر ظالم شده، باید برویم جلوی ظلم او را بگیریم. بینیم چه کمبودهایی داشته که دست به دزدی زده، دست به اعتیاد زده، دست به باطل زده، دست به ظلم زده است. آنجا هم خود را مسئول بدانیم و برویم دست او را بگیریم.

منفی گرایی

یکی از اشکال های بزرگی که در روابط اجتماعی وجود دارد، این است که حالت منفی گرایی ما خیلی بالا است. مثلاً در خانواده اگر کسی معتاد شد، ما باید او را رها کنیم، یا آنجا وقت کمک کردن است؟ باید به او کمک کنیم. ببینیم چرا گرفتار شده است. اگر ما هم رها کنیم، او می رود با قاچاقچی ها و به سیم آخر می زند. کسی که زمین خورده است، بیشتر می طلبد به او کمک