یک گام تا خدا : مباحثی پیرامون تکبر و خودخواهی صفحه 356

1- بوستان سعدی، باب چهارم.

امام رضا علیه السلام در حمام

علی بن موسی الرّضا علیه السلام به حمام تشریف بردند. سابق حتّی سلاطین هم برای حمام به بیرون می رفتند. حمام را قرق می کردند. در خانه ها حمام نبود. انسان در حمام لباس بیرونی به تن ندارد. معلوم نیست این انسان روحانی است، استاد دانشگاه است، چه کسی است. همه لنگ دارند. مثل احرام

کسی که امام هشتم را نمی شناخت، به حضرت گفت: آقا بیا من را کیسه بکش. یک ذره به حضرت برنخورد. حضرت به خوبی مثل کیسه کش ها و دلاکها نشستند و به خوبی او را کیسه کشیدند. او هم تشکّر کرد.

آمد بیرون لباس بپوشد، دید مردم به این آقا احترام می کنند. دست به سینه می شوند. سؤال کرد این آقا چه کسی است؟ گفتند: این آقا علی بن موسی الرّضا علیه السلام است. گفت: من به امام معصوم گفتم من را کیسه بکشد! آمد از حضرت معذرت خواهی کرد. حضرت فرمودند: نه، چه اشکالی دارد؟ یک برادر ایمانی از انسان تقاضایی کرده است، ما هم تقاضای او را برآورده کردیم. نه تو کار بدی کردی، نه من کار اشتباهی کردم. یعنی این وظیفه من است.(1)

در برابر ستایشگران

یکی از بزرگان می فرمود: مهم ترین چیزی که اولیای خدا دغدغه دارند که به آن گرفتار نشوند، این است که بت نشوند. نفس ما بت