حقایقی مهم پیرامون قرآن‌ صفحه 11

با این بیان، دروغ گفته‌های زیر آشکار می‌شود: «متقدمین و متأخرین شیعه بر تحریف قرآن اتفاق نظر دارند و قرآن را تغییر یافته و کاسته شده می‌دانند» «1». این ادعا دلیل عدم تقوای گوینده و کمی دین او می‌باشد.

افترای رسوا

عدّه دیگری می‌خواهند جنایت دیگری را به شیعه نسبت دهند و بگویند: شیعه خلفای ثلاثه: ابو بکر، عمر و عثمان را متهم به تحریف قرآن می‌کنند و معتقدند که خلفای ثلاثه آیات نازله در شأن اهل بیت- علیهم السلام- را از قرآن حذف کرده‌اند «2». در صورتی که قبلا سخن «صدوق» و دیگران را درباره رأی عموم شیعه پیرامون این مسأله بیان کردیم، بلکه گذشت که بعضی از بزرگان علمای شیعه کسی را که قائل به تحریف قرآن بود تکفیر می‌کردند.

بزرگان شیعه برای اثبات مصونیت قرآن از تحریف، به دلایل قاطع و براهین روشنی استدلال می‌کنند که حتی به خیال این گونه تهمت زنندگان نمی‌رسد. و به ذهن هم سلکان آنان هم خطور نمی‌کند. شیعه و علمای شیعه که روش استدلال استوار و متین را به وجود آوردند و استدلال درست را به دیگران آموختند، نیازی به این تشبثات ندارند و برای اثبات حقانیت خود، لازم نمی‌دانند مسائلی از قبیل تحریف قرآن را پیش کشند. به اضافه آن که شیعه معتقد است، حقانیّت اهل بیت- علیهم السلام- آن چنان آشکار است که عذری را برای کسی باقی نمی‌گذارد. هم چنان که شیعه معتقد است نیازی به تصریح نام ائمه در قرآن نبوده است. خود ائمه تصریح کرده‌اند بر عدم ذکر نام علی- علیه السلام- در قرآن و علت آن را هم ذکر نموده‌اند که روایات مربوط به این مطلب- ان شاء اللّه- در همین کتاب خواهد آمد و اگر واقعا نام ائمه در قرآن بود می‌باید علی- علیه السلام- اعتراض کند و جنایت حذف آیاتی از قرآن را آشکار کند. و در روز سقیفه با همین آیات بر حقانیت خودش استدلال کند. چون که تحریف به فرض وقوع پس از ماجرای سقیفه صورت گرفته است. (1) الشیعه و السنة، ص 140 و 151 و نیز رک: الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ج 2، ص 80.