حقایقی مهم پیرامون قرآن‌ صفحه 114

رسیده است که قرآن امام- علیه السلام- بر اساس نزول آیات نوشته شده بود. و اگر این مصحف به دست آید در آن دانش زیادی خواهد بود «1» و به روایتی دیگر: در آن دانش را خواهد یافت «2».

«ابن جزی» در این مورد می‌گوید: اگر مصحف امام به دست می‌آمد در آن دانش زیادی مشاهده می‌گشت «3» زهری هم می‌گوید: اگر مصحف امام یافت می‌شد سودمندتر بود و دانش زیادتری هم در آن بود «4». و ما بعید نمی‌دانیم مصحف امام امیر المؤمنین همان مصحفی باشد که علی بن موسی الرضا- علیه السلام- آن را در اختیار «بزنطی» گذاشت و به او گفت: از نگاه کردن در این مصحف خودداری کند.

بزنطی می‌گوید: من مصحف را گشودم و این آیه را می‌خواندم که: لَمْ یَکُنِ الَّذِینَ کَفَرُوا ناگهان برخوردم به نام هفتاد تن از قریش و نام پدرانشان بعدها امام از من مصحف را خواستار شد «5» همین ماجرا را کشّی نقل می‌کند: اما در روایت وی امام- ع- بزنطی را از نگاه کردن به مصحف نهی نمی‌کند. و به نظر، همین درست می‌آید. چون که معنا ندارد امام مصحف را به بزنطی بدهد و بعد هم از وی بخواهد که در آن نگاه نکند. مگر این که امام قصد آزمایش بزنطی را داشته باشد.

«ابو رافع» جمع آوری قرآن توسط امیر المؤمنین را چنین نقل می‌کند:

«پیامبر اکرم- ص- در بیماری آخرین خود که منجر به وفات وی گشت به علی- ع- فرمود: یا علی! این کتاب خداست. آن را نزد خود نگاه دار». امام هم قرآن را در الصواعق المحرقه، ص 126. طبقات ابن سعد، ط صادر، ج 2، ص 338. و تأسیس الشیعه لعلوم الاسلام، ص 317.

(1) الاستیعاب در حاشیه الاصابه، ج 2، ص 253. و الصواعق المحرقة، ص 126.
(2) تاریخ الخلفاء، ص 185. طبقات ابن سعد، ج 2، بخش 2، ص 101. اعیان الشیعه، ج 1، ص 89.

تفسیر البرهان (مقدمه)، ص 41 به نقل از: سمط النجوم العوالی. کنز العمال، ج 2، ص 373 به نقل از:

ابن سعد. الاستیعاب در حاشیه الاصابه، ج 2، ص 253. و تأسیس الشیعه لعلوم الاسلام، ص 316.

(3) التمهید فی علوم القرآن، ج 1، ص 226 به نقل از: التسهیل لعلوم التنزیل، ج 1، ص 4.
(4) فواتح الرحموت در حاشیه المستصفی، ج 2، ص 12.
(5) تفسیر البرهان (مقدمه)، ص 37. مناهل العرفان، ج 1، ص 273. الکافی ج 2، ص 461.

المحجة البیضاء، ج 2، ص 262 و 263. بحار، ج 89 ص 54. اختیار معرفة الرجال ص 589. و الوافی، ج 5، ص 273.