حقایقی مهم پیرامون قرآن‌ صفحه 120

این نامها به عنوان تفسیر آیه باشند و یا آن که این نامها را جبرئیل امین از جانب خداوند به عنوان تفسیر فرود آورده باشد. ما درباره تمام روایات صادره از ائمه همین نظر را داریم «1».

آنچه مؤید این نظر است که تفسیرات آیه را نازل از جانب خداوند بدانیم روایتی است که «اصبغ بن نباته» از امیر المؤمنین نقل می‌کند حضرت علی- علیه السلام- فرمود:

«گوئی می‌بینم عجم را که در مسجد کوفه سراپرده‌هایی نصب کرده‌اند و به مردم قرآن را چنان که نازل شده است تعلیم می‌دهند.

گفتم: یا امیر المؤمنین! آیا الآن این قرآن چنان که نازل شده است نمی‌باشد؟.

فرمود: نه، نام هفتاد تن از قریش و نامهای پدرانشان از قرآن حذف شد. و تنها نام ابو لهب را برای تحقیر پیامبر- ص- باقی گذاشتند، زیرا ابو لهب، عموی پیامبر بود «2»».

البته روشن است آنان قصد تحقیر پیامبر را با این کار داشتند هر چند حقیقتا کمترین غبار تردید و ریبی بر دامان مقدس وی نمی‌نشیند. در آخر، این روایت را برای حسن ختام ذکر می‌کنیم.

از امام صادق (ع) روایت شده است که: «اگر قرآن را چنان که نازل شده است خوانده می‌شد، هر آینه ما را با نامهای خودمان در قرآن می‌یافتند «3»». مراد آن است که نام ائمه به صورت تفسیر بعضی از آیات، توسط خداوند متعال نازل شده بود.

اگر قرآن چنانکه نازل شده است خوانده می‌شد

با توجه به این که علی- علیه السلام- قرآن را بر اساس نزول آیات کتابت کرد و آن را بر قوم عرضه داشت لیکن مصحف امام پذیرفته نگشت. و روایت دیگری که می‌گوید:

«اگر قرآن چنان که نازل شده است می‌خواندند حتی دو نفر با یکدیگر اختلاف پیدا نمی‌کردند «4»». (1) رک: الوافی، ج 5، ص 273.

(2) الغیبة نعمانی، ص 318.
(3) تفسیر البرهان، ج 1، ص 22. عدة رسائل مفید، ص 225. المسائل السرویه و تفسیر عیاشی، ج 1، ص 13 و حاشیه آن.
(4) الوافی، ج 5، ص 274.