حقایقی مهم پیرامون قرآن‌ صفحه 164

یبلغوا الحلم» «1» ظاهرا در این نقل، مردم آیه را بدون واو در (و الذین ...) خوانده‌اند. و قاری هم آن را آنچنان که دیده خوانده است به تصور این که این قراءت خاصی است.

تحریف عمدی‌

غیر از تحریفات سهوی که در بالا ذکر شد ما بعید نمی‌دانیم که بعضی از تحریفات عمدا و از روی قصد واقع شده باشد خصوصا بعضی از شخصیتهای معروف برای استنساخ مصحفی از روی قرآن، کاتبان غیر مسلمان را بدین کار می‌گماشتند.

«عبد الرزاق» از ثوری از ابن ابی لیلی از برادرش عیسی نقل می‌کند که: «یک نصرانی از اهالی «حیره» در مقابل هفتاد درهم، مصحفی برای عبد الرحمان ابن ابی لیلی نوشت «2»».

همچنان که «اشغالگران قدس» اخیرا در صدد تحریف بعضی از آیات قرآن برآمدند آیاتی که ماهیت آنان را روشن می‌کرد. لیکن خداوند متعال آنان را رسوا کرد. کتابش را حفظ نمود. و دین اسلام را عزت بخشید: إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ.

آیا عثمان قراآت را بر مصاحف پراکنده ساخت؟

از عجیب‌ترین ادعاهایی که شنیده‌ایم این ادعا می‌باشد: این که بین مصاحف عثمانی که گاهی اختلافاتی در ثبت و عدم ثبت حروف دیده می‌شود به وسیله خود عثمان صورت گرفت؛ زیرا هنگامی که عثمان در صدد نگارش یک مصحف و یکی نمودن مصاحف برآمد و لغت قریش را بر لغات دیگر مقدم داشت و بر او ثابت گشت که آیات خدا به لهجه‌های مختلف نازل گشته است و همین طور از پیامبر شنیده شده است و دانست که جمع آوری قرآن در یک مصحف با لهجه‌های مختلف ممکن نیست مگر به دوباره نویسی کلمه و چون این کار مستلزم عسر و حرج بود و به نوبه خود باعث تشتت و بهم خوردن آیات می‌شد و عملا نه تنها مشکل حل نمی‌شد بلکه پیچیده‌تر می‌گشت لذا عثمان قراآت را به حال خود گذاشت و قراآت مختلف را در بین مصحفها پراکنده نمود. و در نتیجه بعضی از آنها ثبت شد و از بعضی دیگر حذف شد و بهمین ترتیب در (1) المصنف/ عبد الرزاق، ج 7، ص 212.