حقایقی مهم پیرامون قرآن‌ صفحه 24

مؤکدا آن را از قرآن می‌دانست- داخل قرآن کند. تا گفته نشود عمر بر قرآن چیزی افزود.

اگر عمر که خلیفه دوم است و مردی جسور و پر جرأت تا جایی که بر پیامبر اکرم اعتراض می‌کند و خود را در ردیف رسول اللّه! می‌داند «1»، عمر که افتخار می‌کند احکام زیادی را تشریع یا ابطال نموده است مانند: «حیّ علی خیر العمل» در اذان و ازدواج موقت «متعه» و صلوة «تراویح» و مانند آن «2». اگر عمر با آن سوابق و تقدیسی که عرب نسبت به وی داشت که تا حد عبادت می‌رسید و حرمت و منزلتی که در میان عرب داشت نتواند آیه‌ای را زیاد کند و یا حتی یک حرف را کم کند. چه کسی می‌تواند دست به تحریف قرآن بزند یا آیه و سوره‌ای را کم کند یا حرفی را اضافه نماید. این کار نزدیک به محالات است پس چطور ممکن است کسی به سادگی ادعای وقوع چنین کاری بکند؟

دلیل سوم: «اهتمام به حفظ قرآن»:

بعضی از علما استدلال می‌کنند به این که: اگر کسی فصلی را بر کتاب سیبویه مثلا اضافه کند، مشخص می‌شود که این فصل از کتاب نیست چون که در این کتاب عنایت خاصی به حفظ و ضبط آن وجود دارد. این مسأله درباره قرآن روشنتر است؛ چون که عنایت به حفظ، ضبط و قراآت آن بیشتر است قرآن مورد توجه قشر خاصی نیست.

بلکه مورد اهتمام و توجه تمام مسلمانان است چون که معجزه پیامبر است و اساس اسلام و مأخذ احکام می‌باشد.

دلیل چهارم: «احادیث عرض حدیث بر کتاب و احادیث دیگر»:

یکی از بزرگان برای اثبات عدم تحریف قرآن به احادیثی استدلال کرده است که دستور می‌دهد احادیث را باید نخست بر قرآن عرضه کرد و اگر موافقت داشت آن را اخذ و کنز العمال، ج 2، ص 379 و 380 و 385 به نقل از: اکثر افراد بالا و از حاکم و ابی الشیخ در تفسیرش.

تاریخ القرآن زنجانی، ص 36. مقدمه تفسیر البرهان، ص 42. و التمهید فی علوم القرآن، ج 2، ص 44 به نقل از: تفسیر طبری، ج 11، ص 7.