حقایقی مهم پیرامون قرآن‌ صفحه 251

کمتر از هفت نوبت باعث محرمیت نمی‌گردد «1».

ثالثا: طحاوی در این باره می‌گوید: «... این آیه را کسی جز عبد اللّه بن ابو بکر نقل نکرده است. و ما فکر می‌کنیم در این مورد وی دچار توهم شده باشد؛ زیرا اگر چنین آیه‌ای در قرآن قرار داشت خواندن آنهم در نماز جایز بود. و معاذ اللّه! که چنین باشد و یا آن که از قرآن آیاتی مانده باشد و در مصاحف نیامده باشد مصاحفی که آیاتش حجت است بر ما و آیه بودن آنها ثابت گشته است.

در ادامه سخن خود می‌گوید: اگر فرض شود آیاتی از قرآن باقی مانده باشد که در قرآن نیامده است این احتمال داده می‌شود که آیات قرآن توسط آیات خارج از قرآن نسخ شده باشد و ما به جای عمل به ناسخ به منسوخ عمل کرده باشیم. و نتیجه آن عدم وجوب عمل به آیات موجود در مصحف فعلی است. در حالی که این نتیجه باطل را هیچ کس قبول ندارد «2».

رابعا: ابن ترکمانی می‌گوید: «گفتم ثابت شده است که این عبارت از قرآن نیست و قراءت آن و نوشتن آن در مصحف جایز نمی‌باشد. این عبارت به نظر شافعی نه آیه قرآن است و نه حدیث «3»».

خامسا: خود عایشه به خواهرش ام کلثوم دستور داد به سالم بن عبد اللّه ده نوبت شیر دهد تا سالم محرم شود و بتواند بر خاله رضاعی خود (عایشه) وارد گردد. ام کلثوم به سالم سه مرتبه شیر داد و پس از آن مریض شد و دیگر نتوانست به شیر دادن ادامه دهد. لذا سالم نتوانست به نزد عایشه برود؛ زیرا ده نوبت رضاع صورت نگرفته بود «4».

شافعی می‌گوید: عایشه (رض) دستور داد به سالم ده نوبت شیر دهند؛ زیرا این بیشترین حد رضاع است. ولی چون شیر دادن وی به پنج نوبت نرسید بر عایشه وارد نمی‌شد «5». (1) الدر المنثور، ج 2، ص 135 به نقل از: عبد الرزاق. المحلی، ج 10، ص 10. و الجوهر النقی در حاشیه السنن الکبری، ج 7، ص 454.

(2) مشکل الآثار، ج 3، ص 796.
(3) الجوهر النقی چاپ شده با السنن الکبری، ج 7، ص 454.
(4) رک: موطأ (چاپ شده با تنویر الحوالک)، ج 2، ص 114. المحلی، ج 10، ص 10. طبقات ابن سعد (چاپ صادر) ج 8، ص 271. و المصنف، ج 7، ص 469 و 470.
(5) سنن بیهقی، ج 7، ص 457. و الجوهر النقی در حاشیه سنن، ج 7، ص 454.