حقایقی مهم پیرامون قرآن‌ صفحه 278

همچنین الاتقان از نسائی نقل می‌کند که روایت زیر را در کتاب خود وارد کرده است:

مروان به زید بن ثابت گفت: آیه رجم را در مصحف نمی‌نویسی؟ زید پاسخ داد: آیا نمی‌بینی جوانان همسردار سنگسار می‌گردند؟ ماجرا را به عمر گفتیم. عمر گفت: من ماجرا را پیگیری خواهم کرد. عمر نزد پیامبر اکرم- ص- رفته به وی عرض کرد: آیه رجم را برای من بنویس پیامبر فرمود: نمی‌توانی.

می‌بینید که زید بر این مطلب اعتراض می‌کند. و هنگامی که حضرات می‌بینند میان درخواست عمر و سخن پیامبر تنافر وجود دارد می‌گویند: منظور عمر اجازه گرفتن از پیامبر- ص- برای نوشتن آیه بوده است. ظاهرا آقایان نمی‌دانند که عمر عرب بوده است و فرق: «اکتب لی» را با «استیذان کتابت» می‌دانسته است.

بهر حال حضرات نتوانسته‌اند وجه مقبولی برای جمع میان سخن پیامبر- ص- و عمر پیدا کنند. در روایت دیگری کنز العمال از ابن ضریس نقل می‌کند که: عمر گفت: به پیامبر اکرم- ص- گفتم: ای رسول خدا آیه رجم را بنویس پیامبر فرمود: نمی‌توانم و استطاعت آن را ندارم.

همچنین ابن ضریس در کتاب خود از زید بن اسلم نقل می‌کند که گفت: روزی عمر برای مردم خطبه می‌خواند و می‌گفت: درباره حکم رجم اینقدر گلایه و شکایت نکنید این حکم حق است. و من زمانی می‌خواستم این حکم را در مصحف بنویسم، لذا از ابی بن کعب نظر خواستم أبی گفت: آیا تو نبودی که هنگام فرا گرفتن همین آیه از رسول اللّه نزد من آمدی و به سینه‌ام کوبیدی و گفتی: چگونه خواستار فرا گرفتن آیه رجم است در حالی که آنان همچون چهار پایان به زناکاری مشغول هستند؟

این روایت مدعی است عمر از نزول آیه رجم نگران و ناراحت بوده است و چقدر خوب بود که محدثین حاصل جواب أبی را نقل می‌کردند. و نتیجه مخالفت عمر با فرا گرفتن این آیه را نیز می‌گفتند. علاوه بر تمام آشفتگی‌های آیه رجم ماجرای زیر نیز کاملا آیه بودن حکم رجم را مخدوش می‌کند:

علی- ع- شراحه همدانیه را در روز پنج شنبه تازیانه زد. و در روز جمعه وی را سنگسار نمود. و فرمود: او را بر اساس کتاب خدا تازیانه زدم و بر اساس سنت پیامبر خدا سنگسار کردم. این استدلال به خوبی نشان می‌دهد که حکم رجم یک سنت نبوی است نه آیه قرآن.